Για αιώνες, βασιστήκαμε στη φαινομενικά σταθερή περιστροφή του πλανήτη μας για να ορίσουμε την ημέρα: 24 ώρες, 60 λεπτά, 60 δευτερόλεπτα. Αλλά αυτό το φαινομενικά ακριβές σύστημα έρχεται σε σύγκρουση με την ακατάστατη πραγματικότητα μιας συνεχώς κινούμενης γης. Οι παλιρροϊκές δυνάμεις, τα ρεύματα του πυρήνα, ακόμη και το λιώσιμο των πάγων προκαλούν ελαφρές διακυμάνσεις στην περιστροφή της γης, δημιουργώντας αποκλίσεις με τα εξαιρετικά ακριβή ατομικά ρολόγια, αναφέρει ο Economist.

Τα δίσεκτα δευτερόλεπτα δημιουργήθηκαν το 1972 για να διορθώσουν μια μικροσκοπική αναντιστοιχία μεταξύ των εξαιρετικά ακριβών ατομικών ρολογιών και της ελαφρώς ακανόνιστης περιστροφής της γης. Αυτό προέκυψε επειδή ο παραδοσιακός τρόπος μέτρησης του χρόνου με βάση την περιστροφή της γης (ηλιακά δευτερόλεπτα) δεν ήταν τέλειος.

Ωστόσο, η περιστροφή της γης παρουσίασε πρόσφατα σημάδια επιτάχυνσης, με αποτέλεσμα τα ηλιακά δευτερόλεπτα να τα προλάβουν. Αυτό οδήγησε σε μια προσωρινή αναστολή των δίσεκτων δευτερολέπτων.

Η ανησυχία τώρα έγκειται στο μέλλον. Η Διεθνής Υπηρεσία Περιστροφής της Γης (IERS), υπεύθυνη για τα δίσεκτα δευτερόλεπτα, μπορεί σύντομα να χρειαστεί να εφαρμόσει ένα «αρνητικό δίσεκτο δευτερόλεπτο», παραλείποντας ουσιαστικά ένα δευτερόλεπτο εξ ολοκλήρου στις 31 Δεκεμβρίου. Αυτή η προοπτική ανησυχεί τους οργανισμούς που βασίζονται στην τέλεια χρονομέτρηση, από τα χρηματιστήρια μέχρι τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.

Μια πρόσφατη μελέτη του γεωφυσικού, Ντάνκαν Άγκνιου προσφέρει κάποια ελπίδα. Αναλύοντας δεδομένα από μετρήσεις με λέιζερ μέχρι αρχαία αρχεία εκλείψεων, ο Άγκνιου εντόπισε τους παράγοντες που επηρεάζουν την περιστροφή της γης. Τα ρεύματα του πυρήνα και το συνεχιζόμενο λιώσιμο από την τελευταία εποχή των παγετώνων συμβάλλουν στην πρόσφατη επιτάχυνση.

Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή ρίχνει μια άλλη πτυχή στην εξίσωση. Ενώ το λιώσιμο των παγετώνων ελαφρύνει τους πόλους και επιταχύνει την περιστροφή της γης, η ανακατανομή αυτού του λιωμένου νερού προς τον ισημερινό παχαίνει τη «μέση γραμμή» της γης, παρόμοια με έναν πατινέρ που τραβάει τα χέρια του προς τα μέσα για να περιστρέφεται πιο γρήγορα. Αυτό αντισταθμίζει την αρχική επιτάχυνση.

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι δίκοπο μαχαίρι. Οι τρέχουσες τάσεις δείχνουν ότι θα χρειαζόταν ένα αρνητικό δευτερόλεπτο μέσα σε δύο χρόνια χωρίς αυτήν. Οι υπολογισμοί του Άγκνιου παρατείνουν αυτή την προθεσμία μέχρι το 2029, δίνοντας στους μηχανικούς λογισμικού χρόνο να προσαρμόσουν τα συστήματά τους.

Εναλλακτικά, ορισμένοι προτείνουν την πλήρη εγκατάλειψη του δευτερολέπτου. Επιτρέποντας μεγαλύτερη απόκλιση μεταξύ ηλιακών και ατομικών δευτερολέπτων, η ανάγκη για δίσεκτα δευτερόλεπτα θα μπορούσε να εξαλειφθεί για δεκαετίες.

Για τους χρονομέτρες σε όλο τον κόσμο, αυτή η πιθανή αλλαγή αντιπροσωπεύει την επιδίωξη της σχεδόν τέλειας χρονομέτρησης, αναγνωρίζοντας την εγγενή ακαταστασία του φαινομενικά σταθερού πλανήτη μας.