Η Γαλλία παλεύει με το μέλλον της πυρηνικής βιομηχανίας της. Ο πρόεδρος Μακρόν τάσσεται υπέρ μιας «πυρηνικής αναγέννησης» με 14 νέους αντιδραστήρες έως το 2050, με στόχο τη διατήρηση της κυριαρχίας της πυρηνικής ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα. Ωστόσο, εμπειρογνώμονες όπως ο Jonathan Bruegel του IEEFA πιστεύουν ότι το σχέδιο αυτό είναι μη ρεαλιστικό, σύμφωνα με δημοσίευμα του energypost.eu.

Η εξάρτηση της Γαλλίας από την πυρηνική ενέργεια από τη δεκαετία του 1970 υπήρξε δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία πλευρά, παρείχε καθαρή ενεργειακή ανεξαρτησία, παράγοντας το εντυπωσιακό 70-80% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας και διατηρώντας χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Από την άλλη πλευρά, αυτή η μεγάλη εξάρτηση έχει καταστήσει τη Γαλλία ευάλωτη στις προκλήσεις της πυρηνικής τεχνολογίας.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο στο όραμα του Μακρόν είναι το ιστορικό των πυρηνικών έργων. Ο τελευταίος αντιδραστήρας που κατασκευάστηκε στη Γαλλία ήταν το 1999 και το τρέχον έργο, το Flamanville 3, μαστίζεται από καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η επανάληψη αυτής της διαδικασίας 14 φορές μέχρι το 2050 είναι απλώς ανέφικτη.

Πέρα από τη σκοπιμότητα, οι επικριτές εκφράζουν ανησυχίες για τα εγγενή μειονεκτήματα της πυρηνικής ενέργειας. Τα ζητήματα ασφάλειας, οι μεγάλοι χρόνοι κατασκευής και οι τεράστιες κεφαλαιουχικές δαπάνες αποτελούν μείζονα ζητήματα. Επιπλέον, η μακροπρόθεσμη διαχείριση των πυρηνικών αποβλήτων παραμένει μια σημαντική πρόκληση.

Ενώ η πυρηνική ενέργεια προσφέρει μια σταθερή, χωρίς CO2 παραγωγή βασικού φορτίου, το μέλλον της δεν θα πρέπει να αποβεί εις βάρος της ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, προσφέρουν πλεονεκτήματα όσον αφορά το χαμηλότερο κόστος και την ταχύτερη υλοποίηση σε σύγκριση με τα πυρηνικά έργα.

Μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση, όπως προτείνεται από το Bruegel, θα ήταν η κατασκευή μικρότερου αριθμού νέων αντιδραστήρων (περίπου 6 μέχρι το 2050) με παράλληλη επικέντρωση στην παράταση της διάρκειας ζωής των υφιστάμενων αντιδραστήρων (ενδεχομένως 13-20 αντιδραστήρες). Αυτό θα μπορούσε να διατηρήσει ένα πυρηνικό μερίδιο 30%-40% στο ενεργειακό μείγμα του 2050.

Το ενεργειακό μέλλον της Γαλλίας εξαρτάται από μια κρίσιμη απόφαση. Θα διπλασιάσει τις προσπάθειές της για μια δαπανηρή και χρονοβόρα πυρηνική αναγέννηση ή θα υιοθετήσει ένα πιο διαφοροποιημένο ενεργειακό μείγμα που θα ενσωματώνει σημαντικό ρόλο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Μόνο ο χρόνος θα δείξει ποια πορεία θα επιλέξει τελικά η Γαλλία.