Η παραγωγή τσιμέντου (συμπεριλαμβανομένου του κλίνκερ, της βασικής, πρώτης ύλης για την παρασκευή κάθε τύπου τσιμέντου) εκτιμάται πως θα αυξηθεί κατά 20% μέχρι το 2050. Ωστόσο, οι εναλλακτικές λύσεις τσιμέντου χαμηλών εκπομπών διοξειδίου (CO2), η αύξηση του μεριδίου ανακυκλωμένου τσιμέντου στο σκυρόδεμα και οι αλλαγές στη διάρκεια ζωής και στο ποσοστό χρήσης τσιμέντου στα κτίρια θα μπορούσαν να μειώσουν τη ζήτηση. Η Κομισιόν, σε κάποια από τα σενάρια, προβλέπει χαμηλότερη ζήτηση κατά 25% το 2040 σε σύγκριση με το 2019 ή κατά 38% το 2050 σε σύγκριση με το 2015.
Γι’ αυτό και οι ελληνικές τσιμεντοβιομηχανίες προχωρούν σε σημαντικές επενδύσεις σε πρασίνισμα της παραγωγής (και η ΤΙΤΑΝ και η ΗΡΑΚΛΗΣ έχουν σχέδια αποθήκευσης CO2), σε εξαγορές εταιρειών που αναπτύσσουν νέα δομικά προϊόντα που είναι περισσότερο φιλικά προς το περιβάλλον, αλλά και στην ανακύκλωση. Οι υπηρεσίες της Κομισιόν υποστηρίζουν πως ακολουθώντας μια προσέγγιση κυκλικής οικονομίας, πολλά βιομηχανικά προϊόντα μπορούν επίσης να σχεδιαστούν για να βελτιώσουν την αποδοτικότητα των υλικών τους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να χρησιμοποιούν υλικά χαμηλότερης έντασης άνθρακα (υποκατάσταση υλικών). Για παράδειγμα, στο τσιμέντο και στον χάλυβα, η μάζα σκυροδέματος στα κτίρια θα μπορούσε να μειωθεί έως και κατά 40% με τη χρήση σκυροδέματος υψηλής αντοχής μόνο όπου χρειάζεται και το μέταλλο σε κάποια προϊόντα, όπως αυτοκίνητα και δομικές δοκοί, θα μπορούσε να μειωθεί κατά 30%.
Ορισμένα προϊόντα στον οικοδομικό τομέα «μπορούν να διατηρούν τις ίδιες δομικές ιδιότητες, ενώ κατασκευάζονται με υλικά μικρότερης έντασης άνθρακα: το σκυρόδεμα και ο χάλυβας μπορούν να υποκατασταθούν από προϊόντα με βάση την ξυλεία, ενώ το τσιμέντο μπορεί να αντικατασταθεί εν μέρει από συμπληρωματικά τσιμεντοειδή υλικά με περιεκτικότητα σε ποσοστό έως 40% (σε τσιμέντο). Να γιατί τρέχουν οι ισχυροί του τσιμέντου.
Τον Μάρτιο του 2022, η Επιτροπή πρότεινε τον νέο κανονισμό για τον οικολογικό σχεδιασμό για βιώσιμα προϊόντα (ESPR), ο οποίος αφορά τον σχεδιασμό προϊόντων και θέτει νέες απαιτήσεις για να καταστούν τα προϊόντα πιο ανθεκτικά, αξιόπιστα, επαναχρησιμοποιήσιμα, αναβαθμίσιμα, επισκευάσιμα, ευκολότερα στη συντήρηση, ανακαίνιση και ανακύκλωση, καθώς και αποδοτικότερα ως προς την ενέργεια.
