Πιθανότητα για πιο έντονα και συχνά κύματα καύσωνα, σφοδρές βροχοπτώσεις, αιφνίδιες πλημμύρες και άνοδο της στάθμης της θάλασσας στο Λονδίνο, υπογράμμισε μια έκθεση, που ανατέθηκε από τον δήμαρχο της βρετανικής πρωτεύουσας, αυτήν την εβδομάδα. Είναι μια γερή υπενθύμιση ότι οι πόλεις σε όλο τον απειλούνται, επίσης, σημαντικά.

Σύμφωνα με τους Financial Times, τα μεγάλα αστικά λιμάνια – συμπεριλαμβανομένων εκείνων στις ανατολικές και δυτικές ακτές της Αμερικής – κινδυνεύουν να πλημμυρίσουν όλο και περισσότερο τις επόμενες δεκαετίες. Ο Δείκτης Πόλεων για την Κλιματική Αλλαγή του 2050, που καταρτίστηκε από την Nestpick, μια πλατφόρμα ενοικίασης, τοποθετεί μια σειρά από πόλεις υψηλού και χαμηλού εισοδήματος που κινδυνεύουν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Αυτό περιλαμβάνει την Μπανγκόκ στην πρώτη θέση, όπου ο ΟΟΣΑ έχει προβλέψει ότι πάνω από 5 εκατ. κάτοικοί της θα μπορούσαν να εκτεθούν σε πλημμύρες μέχρι τη δεκαετία του 2070. Το Άμστερνταμ, η Σενζέν και το Ντουμπάι κατατάσσονται επίσης στις 10 πρώτες θέσεις.

Ο αριθμός των πόλεων που εκτίθενται σε καύσωνα σχεδόν θα τριπλασιαστεί έως το 2030

Δεν είναι μόνο οι παράκτιες πόλεις που αντιμετωπίζουν προκλήσεις. Πολλές παραποτάμιες πόλεις, όπως το Παρίσι, το Κάιρο και το Νέο Δελχί, κινδυνεύουν επίσης από πλημμύρες, ενώ οι πόλεις που βρίσκονται πιο μακριά από τα τρεχούμενα νερά απειλούνται από την ξηρασία, όπως το Φοίνιξ, η Μπραζίλια και η Πόλη του Μεξικού. Ο αριθμός των πόλεων που εκτίθενται σε ακραία ζέστη αναμένεται να τριπλασιαστεί σχεδόν μέχρι το 2030. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα αναμένεται επίσης να γίνουν πιο έντονα και πιο συχνά.

Επιδείνωση της αστικής θερμονησίδας

Το ανθρώπινο και οικονομικό κόστος θα μπορούσε να είναι τεράστιο. Στις νέες και ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής και της Ασίας, η αστικοποίηση θα συνεχιστεί με αμείωτους ρυθμούς. Αυτό θα θέσει εκατομμύρια περισσότερους εξαθλιωμένους κατοίκους των πόλεων σε άμεσο κίνδυνο πλημμυρών, θερμικών ασθενειών και πείνας. Το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας – όπου οι πόλεις τείνουν να είναι πιο θερμές από τις αγροτικές περιοχές λόγω της παγίδευσης θερμότητας και των εκπομπών από τα κτίρια – θα μπορούσε επίσης να επιδεινωθεί καθώς ο πληθυσμός και η οικονομική δραστηριότητα διογκώνονται. Οι εμπορικοί όροφοι, οι ουρανοξύστες και τα εργοστάσια στα αστικά κέντρα κινδυνεύουν να καταστούν ακατοίκητα. Σύμφωνα με το C40, ένα δίκτυο δημάρχων πόλεων, οι πλημμύρες και η ξηρασία που σχετίζονται με το κλίμα θα μπορούσαν να κοστίσουν στις μεγάλες πόλεις του κόσμου 194 δισ. δολάρια ετησίως.

Οι πόλεις πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες κλιματικές συνθήκες

Καθώς ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη στον 1,5C ή σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα των 2C ενδεχομένως να απομακρυνθεί, οι πόλεις πρέπει να κάνουν μια σημαντική αλλαγή στις προσπάθειές τους για προσαρμογή και ανθεκτικότητα. Ορισμένες από αυτές ήδη ενεργούν. Στο ακραίο άκρο, η κυβέρνηση της Ινδονησίας σχεδιάζει να εγκαταλείψει την πρωτεύουσά της, την Τζακάρτα, το 40% της οποίας βρίσκεται σήμερα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, για μια νέα πρωτεύουσα σε απόσταση άνω των 1.000 χιλιομέτρων. Άλλοι έχουν ξεκινήσει με το πρασίνισμα των πόλεων με πάρκα και κήπους, τα οποία συμβάλλουν στην ψύξη του αστικού χώρου και στη μείωση του κινδύνου πλημμύρας.

Αλλά πάρα πολλές πόλεις λαμβάνουν ανεπαρκή μέτρα. Η έκθεση για το Λονδίνο ανέφερε ότι η πρωτεύουσα ήταν «ελλιπώς προετοιμασμένη» για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Το πρασίνισμα και η αναβάθμιση των συχνά παλιών υποδομών σε πυκνούς αστικούς χώρους είναι περίπλοκες, ανασταλτικές και δαπανηρές. Για να το ξεπεράσουν αυτό, περισσότερες πόλεις πρέπει πρώτα να δημιουργήσουν στρατηγικές προσαρμογής. Οι κανόνες σχεδιασμού μπορεί να χρειαστούν μεταρρύθμιση και οι τοπικές περιοχές θα χρειαστούν επίσης τις εξουσίες και τους πόρους για να προσαρμόσουν τις πόλεις τους. Πρέπει επίσης να αυξηθούν οι επενδύσεις σε αντιπλημμυρικά έργα, λύσεις εγγειοβελτιωτικών έργων και πράσινη τεχνολογία. Οι περιφερειακοί και πολυμερείς δανειστές μπορούν να παράσχουν οικονομική στήριξη στις πόλεις των αναπτυσσόμενων χωρών.