Τον Νοέμβριο θέτει ως νέο ορόσημο η βιομηχανία για τα αποκαλυπτήρια της παρέμβασης για την ελάφρυνση του ενεργειακού της κόστους, όπως προκύπτει από τη χθεσινή (Πέμπτη 30 Οκτωβρίου) δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ Σπύρου Θεοδωρόπουλου που εμφανίστηκε βέβαιος ότι «τις επόμενες τρεις εβδομάδες θα έχουμε βοήθεια από την Πολιτεία». Και ο επικεφαλής της Metlen, Ευάγγελος Μυτιληναίος, εξάλλου, ανέφερε ότι έθεσε το ζήτημα στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στο περιθώριο της εκδήλωσης για την αναβάθμιση της πρόσοψης του Πενταγώνου προχθές, Τετάρτη 29 Νοεμβρίου, με τον κ. Μητσοτάκη να φέρεται να επαναλαμβάνει τη δέσμευση που είχε αναλάβει από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ ότι τα μέτρα θα εξειδικευθούν το αμέσως επόμενο διάστημα.

«Προσπαθούμε να κλείσουμε σύντομα το θέμα», δήλωσε στο energygame.gr κυβερνητική πηγή με γνώση των διεργασιών, επιβεβαιώνοντας ότι οι ασκήσεις επί χάρτου που έχουν ξεκινήσει τουλάχιστον από το καλοκαίρι συνεχίζονται, σε περιβάλλον εντεινόμενης πίεσης από τους κύκλους της βιομηχανίας που βλέπει τον χρόνο να περνά και την χειμερινή περίοδο -όπου οι τιμές του ρεύματος εποχικά αυξάνονται με την ανοδική τάση να είναι ήδη εμφανής- να βρίσκεται επί θύραις, χωρίς να ξεκαθαρίζει ο ορίζοντας.

Ο κ. Θεοδωρόπουλος χθες, αφού πρώτα ανέδειξε στοιχεία της Eurostat που έδειξαν ότι η Ελλάδα εμφάνισε τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση πανευρωπαϊκά (26,9%) στο βιομηχανικό ρεύμα το πρώτο εξάμηνο του έτους, επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά ότι η λύση που έχει ρίξει στο τραπέζι ο ΣΕΒ είναι το λεγόμενο «ιταλικό μοντέλο» προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένο, υπογραμμίζοντας ότι η εν λόγω λύση έχει το πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες ότι έχει ήδη εγκριθεί από τις Βρυξέλλες μέσω Ιταλίας επομένως σε περίπτωση που προκριθεί δεν θα χρειαστεί να περάσει εκ νέου από το «κόσκινο» της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Θέση πάντως που δεν φαίνεται πάντως να συμμερίζονται πλήρως κυβερνητικοί παράγοντες που σχολιάζουν με νόημα ότι «και να μην θέλουμε να πάμε στις Βρυξέλλες, οι Βρυξέλλες θα μας βρουν, θα πρέπει να τους πείσουμε ότι η όποια λύση είναι συμβατή με την κοινοτική νομοθεσία». Και στην περίπτωση της Ιταλίας, άλλωστε, όπως έχει γράψει το energygame.gr, η πρόταση που εστάλη από την κυβέρνηση στις Βρυξέλλες υπέστη σημαντικές τροποποιήσεις εκ των υστέρων από την Επιτροπή που την κατέστησαν λιγότερο ελκυστική σε σχέση με την αρχική εκδοχή της.

Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι το «ιταλικό μοντέλο» είναι μια από τις υπό διερεύνηση λύσεις, δεν αποτελεί ωστόσο μονόδρομο. «Εξετάζονται και άλλες λύσεις», σημειώνουν χαρακτηριστικά, καθώς η γνωστή εξίσωση «παρέμβαση συμβατή με την κοινοτική νομοθεσία και τις δημοσιονομικές αντοχές της χώρας με όσο το δυνατό μεγαλύτερη περίμετρο και έμφαση στις πιο ευάλωτες επιχειρήσεις» εμφανίζεται ως…σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.

Υπενθυμίζεται ότι η πρόταση του ΣΕΒ στη βάση του ιταλικού μοντέλου έχει ως βασικό άξονα τη σύναψη «ενεργειακού δανείου» τριετούς διάρκειας δια του οποίου οι επιλέξιμες επιχειρήσεις θα έχουν πρόσβαση σε πράσινο» ρεύμα σε χαμηλή σταθερή τιμή, με «αντάλλαγμα» της κατασκευή ή χρηματοδότηση νέων έργων ΑΠΕ, (κυρίως φωτοβολταϊκών) από τις ίδιες τις επιχειρήσεις και δέσμευση από την πλευρά τους ότι θα επιστρέψουν διπλάσια ενέργεια από αυτήν που απορρόφησαν σε ορίζοντα 20ετίας. Το Industrial Energy Reset όπως βαφτίστηκε η πρόταση του ΣΕΒ υπέστη τροποποιήσεις στην πορεία που αφορούσαν μεταξύ άλλων στη σμίκρυνση του κόστους και την επανεξέταση ορισμένων εκ των παραδοχών. Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, εκφράζονται επιφυλάξεις στο κατά πόσο το εν λόγω σχήμα ενδείκνυται για τις ανάγκες της Ελλάδας, ιδίως στο κομμάτι που προβλέπει την κατασκευή νέων έργων ΑΠΕ, τη στιγμή που υπάρχουν αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα ακόμα και των υφιστάμενων έργων, σε περιβάλλον αυξητικής έκθεσης των αλληλένδετων φαινομένων των μηδενικών/αρνητικών χονδρεμπορικών τιμών και των περικοπών πράσινης ενέργειας.

Μεταξύ των εναλλακτικών που εξετάζονται είναι μια λύση στο κάδρο του νέου πλαισίου των κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ για τη βιομηχανία (Clean Industrial State Aid Framework- CISAF), που περιγράφει ποιες επιλέξιμες επιχειρήσεις μπορούν να λάβουν επιδότηση για την ενέργεια που καταναλώνουν και υπό προϋποθέσεις. Σύμφωνα με το CISAF η κρατική επιδότηση θα αφορά στο 50% της συνολικής κατανάλωσης ηλεκτρισμού των ωφελούμενων για ένα συγκεκριμένο διάστημα, τουλάχιστον ενός χρόνου, με πλαφόν προς τα κάτω τα 50 €/ MWh. Το ρεύμα δηλαδή που θα απολαμβάνουν οι επιχειρήσεις δεν θα μπορεί να κοστίζει κάτω από τα 50 ευρώ η Μεγαβατώρα. To αντεπιχείρημα για τη χρήση του συγκεκριμένου πλαισίου είναι ότι έχει πολύ αυστηρούς όρους και μοιάζει να απευθύνεται κυρίως σε χώρες με «βαθιές τσέπες» και μεγάλη δύναμη πυρός για κρατικές ενισχύσεις στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα.

Από εκεί και πέρα, υποψηφιότητα για εναλλακτική λύση θέτει και η πρόταση που κατατέθηκε επισήμως προ ημερών δια στόματος του συνδέσμου των ενεργοβόρων βιομηχανιών ΕΒΙΚΕΝ και του πρόεδρου της Αντώνη Κοντολέοντος, κινείται στη φιλοσοφία της ανακατεύθυνσης πόρων από τη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για την ενίσχυση της βιομηχανίας και αφορά στη μεταφορά στις Χρεώσεις Χρήσης Συστήματος μέρους από το κόστος ανακατανομής των μονάδων στο σύστημα για λόγους ευστάθειας, του λεγόμενου redispatching, μια πρακτική που εφαρμόζεται ήδη στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Ο λόγος για την διαδικασία εισόδου των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής στο σύστημα με κριτήρια άλλα από την οικονομική σειρά κατάταξης των προσφορών τους, όπως αυτή γίνεται μέσω του Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Τα κόστη της ανακατανομής ενσωματώνονται στο λεγόμενο «Λογαριασμό Προσαυξήσεων 3» (ΛΠ3), που αποτελεί μια από τις βασικές παραμέτρους για τη τελική διαμόρφωση του χονδρεμπορικού κόστους και εκτιμάται ότι φέτος θα ανέλθει στα 780 εκατ. ευρώ (από 550 εκατ. το 2024). Το πλεονέκτημα αυτής της λύσης συνδέεται με το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο που προβλέπει ότι οι μεγάλες βιομηχανίες έχουν έκπτωση έως και 50% από τις χρεώσεις χρήσης συστήματος. Στο σενάριο που θα ήταν εφικτό εφικτό να μεταφερθεί μέρος των παραπάνω ποσών στις συγκεκριμένες χρεώσεις το όφελος για τη βιομηχανία θα μπορούσε να είναι μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια τον χρόνο. Να σημειωθεί ότι υπέρ της πρότασης αυτής έχει ταχθεί και ο σύνδεσμος των ανεξάρτητων ηλεκτροπαραγωγών ΕΣΑΗ.

Τέλος, ορισμένοι εκτιμούν ότι δεν ήταν τυχαία η αναφορά του κ. Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ  για την αντιστάθμιση του κόστους των ρύπων της βιομηχανίας, καθώς η αύξηση του σχετικού ποσού έχει τεθεί εδώ και καιρό από την ενεργοβόρο βιομηχανία.

Διαβάστε ακόμη