Η λύση για τη μείωση του ενεργειακού κόστους των βιομηχανιών είναι πολύ κοντά, αλλά οι βασικές της παράμετροι -συμπεριλαμβανομένου και του μοντέλου που θα προκριθεί- δεν έχουν ακόμα «κλειδώσει». Αυτό είναι το μήνυμα που εστάλη από τις παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του προέδρου του ΣΕΒ Σπύρου Θεοδωρόπουλου στην ανοιχτή εκδήλωση της ΓΣ του Συνδέσμου, επιβεβαιώνοντας όσους είχαν προβλέψει ότι η 7η Οκτωβρίου δεν θα ήταν τελικά η ημέρα των αποκαλυπτηρίων της πολυαναμενόμενης παρέμβασης που αποδεικνύεται…βραδείας ωρίμανσης. Σύμφωνα άλλωστε με πληροφορίες, ο όλος σχεδιασμός πήγε πίσω και εξαιτίας της «κρίσης του καλωδίου» Ελλάδας-Κύπρου που ξέσπασε μέσα στο Σαββατοκύριακο και απαίτησε την προσοχή τόσο του Πρωθυπουργού όσο και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Ο κ. Μητσοτάκης μέσα από το Μέγαρο Μουσικής δεσμεύτηκε με τον πιο επίσημο τρόπο για το μέτρο, για το οποίο οι επαφές μεταξύ των αρμόδιων κυβερνητικών αξιωματούχων και του ΣΕΒ ξεκίνησαν μέσα στο καλοκαίρι (οπότε και πρωτοπαρουσιάστηκε η πρόταση του Συνδέσμου που στην πορεία υπέστη αρκετές τροποποιήσεις) και κλιμακώθηκαν από τα μέσα Σεπτεμβρίου και μετά. Περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά της λύσης είπε ότι πρέπει «να ενισχύει ουσιαστικά την ανταγωνιστικότητα, να κινείται μέσα στα εθνικά δημοσιονομικά περιθώρια, να στηρίζει πρωτίστως τις ενεργοβόρες βιομηχανίες αλλά, όσο αυτό είναι εφικτό, να έχει και μία ευρύτερη περίμετρο ωφελούμενων». Κινήθηκε δηλαδή στη «γραμμή» που έχει χαράξει η κυβέρνηση εδώ και τρεις περίπου εβδομάδες, χωρίς ωστόσο να την εξειδικεύσει, καθώς συνεχίζονται οι ασκήσεις και οι υπολογισμοί από την «Task Force» που έχει επιφορτιστεί με την αποσαφήνιση των τεχνικών λεπτομερειών του μέτρου.
«Μετά και τις σημερινές σας εξαγγελίες περιμένουμε με αγωνία τις τελικές σας αποφάσεις», ήταν η «απάντηση» του κ. Θεοδωρόπουλου στις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη. Οι αναφορές στο θέμα του υψηλού ενεργειακού κόστους, άλλωστε, ήταν πολλές στην ομιλία του επικεφαλής του ΣΕΒ, ο οποίος τόνισε ότι «ειδικά για την ενεργοβόρο βιομηχανία πρόκειται για ζήτημα επιβίωσης» και ότι « η μείωση του κόστους ενέργειας δεν είναι κλαδικό αίτημα, αλλά πυλώνας της παραγωγικότητάς μας». Πρόσθεσε επίσης ότι το ευρωπαϊκό πλαίσιο (Clean Industrial Deal) περιέχει μεσο-μακροπρόθεσμα μέτρα (και όχι άμεσης δράσης που έχουν ανάγκη οι ελληνικές επιχειρήσεις) και δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις χώρες με τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά περιθώρια, στις οποίες δεν περιλαμβάνεται η Ελλάδα. Να σημειωθεί εδώ ότι λίγες ημέρες πριν, ο κ. Θεοδωρόπουλος είχε προειδοποιήσει από το βήμα της ΓΣ του Συνδέσμου Βιομηχανιών Στερεάς Ελλάδας, ότι υπήρχε κίνδυνος για «λουκέτο» σε δυο εργοστάσια εξαιτίας του υψηλού ενεργειακού κόστους.
Τι βρίσκεται στο τραπέζι για το ενεργειακό κόστος της βιομηχανίας
Στο τραπέζι εξακολουθεί να βρίσκεται η «παραλλαγή» του «ιταλικού μοντέλου» που έχει επεξεργαστεί ο ΣΕΒ, με την τελευταία εκδοχή της πρότασης να παρουσιάζεται κατά τη συνάντηση της περασμένης Πέμπτης μεταξύ της αντιπροσωπείας του ΣΕΒ και της Διυπουργικής Επιτροπής. Αν και σύμφωνα με μια γραμμή πληροφόρησης πρόκειται για το επικρατέστερο σενάριο, ωστόσο η τελική απόφαση για την υιοθέτησή του δεν έχει ληφθεί. Υπάρχουν ακόμα αρκετές επιφυλάξεις σε σχέση με την αρχιτεκτονική του και πολλές αβεβαιότητες για το «αν θα βγουν οι αριθμοί», ,καθώς πρόκειται -όπως έχει γράψει επανειλημμένως το energygame.gr- για «ενεργειακό δάνειο» που αποπληρώνεται σε 20 χρόνια και πολλά μπορούν να έχουν αλλάξει μέχρι τότε.
Πηγές με γνώση των διεργασιών παρατηρούν ότι το ιταλικό μοντέλο όπως ακριβώς εφαρμόστηκε στην Ιταλία εμφανίζει πολλά «γκρίζα σημεία», η δε πρόταση του ΣΕΒ παρουσιάζει σημαντικές διαφοροποιήσεις. Από εκεί και πέρα, υπό εξέταση φαίνεται να βρίσκεται και το νέο πλαίσιο κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ για τη βιομηχανία CISAF (Clean Industrial State Aid Framework) για το οποίο πάντως εκφράζονται επιφυλάξεις από εγχώριους βιομηχανικούς κύκλους καθώς συνοδεύεται από εξαιρετικά αυστηρούς όρους και αιρέσεις και φαίνεται να είναι «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα των μεγάλων χωρών με τις «βαθιές τσέπες», ενώ «στο παιχνίδι» φαίνεται να μπαίνουν και άλλα εργαλεία, κάποια εκ των οποίων έχουν ήδη αξιοποιηθεί και εξετάζεται η ενίσχυσή τους. Στο πλαίσιο αυτό, η αναφορά του Πρωθυπουργού για την αντιστάθμιση του κόστους των ρύπων της ενεργοβόρου βιομηχανίας ίσως και να μην είναι τυχαία, καθώς η αύξηση του σχετικού ποσού -με δεδομένη και την αύξηση του κόστους δικαιωμάτων ρύπων- αποτελεί διαχρονικό αίτημα της ενεργοβόρου βιομηχανίας.
Να σημειωθεί τέλος ότι ο κ. Μητσοτάκης παρέθεσε κάποια στοιχεία για τη στήριξη της κυβέρνησης προς το μεταποιητικό κλάδο (που έχει συνεισφέρει στην κερδοφορία του) και την αυξανόμενη συνεισφορά του στην εθνική οικονομία. Όπως είπε, ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής έχει αυξηθεί πάνω από 25% σε σχέση με το 2019, ένα ποσοστό πολλαπλάσιο σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρώπης. Οι ενισχύσεις του κλάδου από 246 εκατ. ευρώ το 2019 υπερδιπλασιάστηκαν στα 530 εκατ. ευρώ το 2024, ενώ το ποσό που δίνεται για την αντιστάθμιση του κόστους των ρύπων από 53 εκατ. ευρώ το 2019 ανήλθε σε 272 εκατ. ευρώ την χρονιά που πέρασε.
Και ο Υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, εξάλλου, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρουσίασε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι μεταποιητικές επιχειρήσεις και οι βιομηχανίες σημειώνουν σταθερή αύξηση σε αριθμό, σε εργαζόμενους και σε μισθούς. Πρόσθεσε επίσης ότι το μερίδιο της βιομηχανίας και της μεταποίησης την περίοδο 2019-2024 αυξήθηκε κατά σχεδόν 3 μονάδες του ΑΕΠ (+25%), προσεγγίζοντας το 14% του ΑΕΠ και σημειώνοντας τη μεγαλύτερη αύξηση στην Ευρώπη που σημείωσε ρυθμό αύξησης 3%, ενώ και οι ελληνικές εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών πλέον κινούνται μεταξύ 40-45% του ΑΕΠ όταν πριν την κρίση χρέους ήταν περίπου στο μισό.
Διαβάστε ακόμη
