Nα ιδιωτικοποιήσει την κρατικοποιημένη ενεργειακή εταιρεία Uniper ετοιμάζεται η γερμανική κυβέρνηση. Η αρχική δημόσια προσφορά (IPO) είναι η προτιμώμενη επιλογή: Στην απάντησή του σε ερώτημα της κοινοβουλευτικής ομάδας του Πράσινου Κόμματος, το οποίο περιήλθε στην Handelsblatt, το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών δηλώνει ότι η πώληση μέσω της κεφαλαιαγοράς είναι «η κεντρική πορεία δράσης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την επαναιδιωτικοποίηση της Uniper».
Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί δεσμευτική δέσμευση: Η απάντηση του υπουργείου αναφέρει περαιτέρω ότι εξετάζει επίσης «επιλογές πώλησης εκτός χρηματιστηρίου». Η σημερινή ομοσπονδιακή κυβέρνηση τηρεί έτσι την πορεία που έθεσε η προηγούμενη κυβέρνηση. Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών είχε ήδη εκφράσει αυτήν την προτίμηση στα τέλη του καλοκαιριού του 2024, κατά τη διάρκεια του συνασπισμού «φανάρι».
Η Ομοσπονδιακή Υπουργός Οικονομικών Katherina Reiche (CDU) εξέφρασε γενική αισιοδοξία για την επερχόμενη διαδικασία πώλησης την Τετάρτη στο περιθώριο του συνεδρίου επενδυτών της κρατικής αναπτυξιακής τράπεζας KfW.
Συμπεριέλαβε επίσης την ομοίως κρατικοποιημένη εταιρεία φυσικού αερίου Sefe στις παρατηρήσεις της: «Σημειώνω με ενδιαφέρον ότι και οι δύο εταιρείες θεωρούνται ενδιαφέρουσες και ελκυστικές», δήλωσε η Reiche. Αυτό είναι ένα καλό σημάδι μετά την κρίση ενεργειακού εφοδιασμού που ακολούθησε τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο υπουργός πρόσθεσε: «Δεν μπορώ να σας πω αυτή τη στιγμή αν και με ποιους επενδυτές μιλάμε».
Μπορεί να υπάρχει μια εναλλακτική λύση στη συγχώνευση Uniper-Sefe
Η συγχώνευση της Uniper και της Sefe, ή μονάδων εντός των εταιρειών, προφανώς βρίσκεται ακόμη υπό συζήτηση, όπως δήλωσαν πρόσφατα στην Handelsblatt καλά πληροφορημένες πηγές της. Το πλεονέκτημα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, θα ήταν ότι μόνο μία μεγάλη γερμανική εταιρεία θα ενεργούσε ως αγοραστής φυσικού αερίου στην παγκόσμια αγορά, αντί για δύο.
Αυτό θα την έκανε να βρίσκεται σε καλύτερη θέση για να ανταγωνιστεί παγκόσμιους παίκτες από άλλες χώρες
Στην απάντησή του, το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών άφησε ανοιχτό το ερώτημα εάν, ως εναλλακτική λύση σε μια πλήρη συγχώνευση, η γερμανική κυβέρνηση σχεδιάζει να συνδυάσει τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης και τους αγωγούς της Sefe και της Uniper σε μια ξεχωριστή εταιρεία με κρατική συμμετοχή. Δήλωσε απλώς ότι εξετάζει «όλες τις πιθανές επιλογές».
Το ίδιο δημοσίευμα αναφέρει πως η επιλογή της ίδρυσης μιας εταιρείας υποδομών με κρατική συμμετοχή πράγματι εξετάζεται σε πολιτικούς κύκλους, αλλά δεν έχει ακόμη ληφθεί καμία απόφαση.
Από την οπτική γωνία της κοινοβουλευτικής ομάδας του Πράσινου Κόμματος, η συγχώνευση των υποδομών αποθήκευσης και μεταφοράς και των δύο εταιρειών με κυβερνητική συμμετοχή θα ήταν λογική. «Οι αγωγοί και οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης θα πρέπει να παραμείνουν υπό τον έλεγχο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης», δήλωσε στην Handelsblatt ο Michael Kellner, εκπρόσωπος ενεργειακής πολιτικής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Πράσινου Κόμματος.
Αντίθετα, η ιδιωτικοποίηση των προμηθειών και του εμπορίου θα είχε νόημα. «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πρέπει απλώς να είναι προσεκτική ώστε, όπως συνέβη με την Commerzbank, να μην αποκτήσουν πρόσβαση ανεπιθύμητα μέρη», δήλωσε ο Kellner.
Η ιταλική τράπεζα UniCredit ελέγχει επί του παρόντος το 26% των μετοχών της Commerzbank και προσπαθεί εδώ και μήνες να αποκτήσει πλειοψηφικό πακέτο μετοχών στην εταιρεία που είναι εισηγμένη στο DAX. Η γερμανική κυβέρνηση απέκτησε 25% μερίδιο στην Commerzbank κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και εξακολουθεί να κατέχει το 12% σήμερα. Η κυβέρνηση αντιτίθεται στην εξαγορά από την UniCredit.
Ενδιάμεσες εταιρείες για την ενίσχυση της παραγωγής υδρογόνου
Επιπλέον, ο πολιτικός του Πράσινου Κόμματος, Kellner, συνιστά τον συνδυασμό των πόρων της Sefe και της Uniper σε μία ενιαία εταιρεία για την προώθηση της παραγωγής υδρογόνου: «Μία επιλογή που η κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά είναι η δημιουργία μιας εταιρείας υδρογόνου ενδιάμεσης ροής από τμήματα της Uniper και της Sefe».
Στη βιομηχανία φυσικού αερίου και πετρελαίου, οι «ενδιάμεσες εταιρείες» είναι εταιρείες που ειδικεύονται στη μεταφορά, την αποθήκευση και μερικές φορές στην επεξεργασία αργού πετρελαίου ή φυσικού αερίου και των παραγώγων τους μεταξύ του τόπου παραγωγής («ανάντη») και της τελικής επεξεργασίας ή διανομής («κατάντη»).
Η ενίσχυση της αλυσίδας αξίας του υδρογόνου συγκαταλέγεται στους κορυφαίους στόχους της ενεργειακής πολιτικής. Ωστόσο, η εφαρμογή της έχει καθυστερήσει.
Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι απουσιάζουν τα απαραίτητα συνδετικά στοιχεία για να έρθουν σε επαφή η προσφορά και η ζήτηση.
Ένας μεσαίου μεγέθους παράγοντας με κυβερνητική συμμετοχή και αντίστοιχους οικονομικούς πόρους θα μπορούσε να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο εδώ, λένε ειδικοί όπως ο Graham Weale, Καθηγητής Ενεργειακής Οικονομίας στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης, Πόρων και Ενέργειας (CURE) στο Πανεπιστήμιο του Ρουρ στο Μπόχουμ.
Διαβάστε ακόμη
