Παρά το γεγονός πως στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος συγκεντρώνεται στα υπεράκτια αιολικά πάρκα, τα χερσαία αιολικά «δεν έχουν βγει από το τραπέζι». Σύμφωνα μάλιστα με εκτιμήσεις της αγοράς μέχρι το 2027 τα εγκατεστημένα χερσαία αιολικά θα φτάσουν τα 6,5 GW. Αυτό είναι λογικό αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι πιο φθηνά, αλλά και από τεχνικής φύσεως πιο εύκολα υλοποιήσιμα, διότι οι τεχνολογίες είναι γνωστές. Σημειώνεται πως το 2023 συνδέθηκαν 543 MW, έγιναν περίπου επενδύσεις 600 εκατομμυρίων ευρώ για αιολικά πάρκα, ενώ 153 ανεμογεννήτριες συνδέθηκαν στο δίκτυο μέσα στο 2023. Αντίστοιχα, η αιολική ισχύς στη χώρα έφτασε τα 5.226MW και οι ανεμογεννήτριες πρόσφεραν αιολική ενέργεια που αντιστοιχεί στην ηλεκτροδότηση 2,6 εκατομμυρίων νοικοκυριών.

Όσον αφορά τη συζήτηση για τα υπεράκτια αιολικά ένα μεγάλο μέρος της αγοράς σημειώνει πως η λύση απέναντι στις όποιες εντάσεις δεν είναι η υπαναχώρηση. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στο θέμα των χωροθετήσεων έπραξε καλώς, αφού δεν έχουν νόημα οι άσκοπες αντιπαραθέσεις. Για παράδειγμα στην Ελούντα, το πάρκο θα κάλυπτε έκταση ίση με 187 τετραγωνικά χιλιόμετρα όσο δηλαδή ολόκληρο το προς χωροθέτηση θαλάσσιο οικόπεδο (που φέρει την ονομασία Κρήτη 2β). Τελικά το πάρκο θα αναπτυχθεί σε σημείο χωρίς οπτική όχληση για τις ξενοδοχειακές μονάδες, ούτε και θα περιλαμβάνει, το τμήμα του κόλπου της Ελούντας που είναι σε οπτική επαφή με τη Σπιναλόγκα. Το πάρκο θα αντιστοιχεί στο 40% του θαλάσσιου οικοπέδου και θα αφορά εγκατάσταση μόνο 400 MW, όσο δηλαδή προβλέπει ο δεσμευμένος ηλεκτρικός χώρος, έχοντας περίπου το μισό μέγεθος από τις αρχικές εκτιμήσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνει το πάρκο ειδικά σε μια περιοχή με το καλύτερο αιολικό δυναμικό σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, αλλά αλλάζει ο σχεδιασμός. Το βασικό ζήτημα είναι το εν λόγω στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων πριν προχωρήσει να τεθεί στη σφαίρα της δημόσιας διαβούλευσης και να γίνει μία γόνιμη προτεραιοποίηση. Οι στόχοι για το 2030 είναι ρεαλιστικοί γεγονός που συνεπάγεται ότι μέσα στο 2030 θα δούμε τα πρώτα υπεράκτια αιολικά. Υπάρχει το χωροταξικό και το κοινωνικό υπόβαθρό.

Ο στόχος για το 2050, δηλαδή τα 17 GW απαιτούν περισσότερη προσπάθεια και καλύτερη διευθέτηση γύρω από ζητήματα θαλασσίων ζωνών. Αυτά τα γιγαβάτ είναι δύσκολο να αναπτυχθούν μέσα στα χωρικά μας ύδατα.