Ο Αλέξανδρος Εξάρχου, πρόεδρος και CEO του Ομίλου AKTOR, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο Fortune Greece, ανοίγει τα χαρτιά του για την τριετία που άλλαξε τον χάρτη των υποδομών, της ενέργειας και των τραπεζών. Για τον κ. Εξάρχου, ο Όμιλος AKTOR δεν είναι απλώς μια εταιρεία· είναι η υλοποίηση ενός οράματος για τη δημιουργία ενός «εθνικού πρωταθλητή» με διεθνές εκτόπισμα. «Ο στόχος είναι ένας: η δημιουργία της ισχυρότερης ελληνικής επιχείρησης», δηλώνει, περιγράφοντας μια πορεία που ξεκίνησε από την «εβδόμης τάξεως» Intrakat για να καταλήξει στον σημερινό πολυσχιδή κολοσσό.

Η ιστορία ξεκινά το καλοκαίρι του 2022. Η απόφαση για την εξαγορά της Intrakat, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, ελήφθη με αστραπιαίες ταχύτητες. Εκείνη την εποχή, η αγορά των κατασκευών βρισκόταν υπό την «παντοκρατορία» της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ενώ η παλιά ΑΚΤΩΡ αδυνατούσε να βρει τον βηματισμό της. Ο Αλέξανδρος Εξάρχου διείδε το κενό και την ευκαιρία.

«Ήταν ένα βήμα που ή θα το κάναμε και θα μπαίναμε στον χώρο ή δεν θα το κάναμε καθόλου», εξομολογείται. Παραδέχεται πως η εξαγορά φάνηκε αρχικά ακριβή, ωστόσο η ιστορία τον δικαίωσε: «Τα ακριβά και τα φθηνά είναι σχετικά πράγματα. Απεδείχθη τελικά ότι ήταν πάρα πολύ φθηνή». Αυτή η κίνηση αποτέλεσε τη βάση για να χτιστεί το σημερινό οικοδόμημα, αποδεικνύοντας πως το επιχειρηματικό ένστικτο συχνά υπερτερεί των στεγνών λογιστικών αποτιμήσεων.

Η διοίκηση Εξάρχου αναγνωρίζοντας ότι η «χρυσή εποχή» των κατασκευών δεν θα διαρκέσει για πάντα, προχώρησε σε μια επιθετική στρατηγική διαφοροποίησης (diversification) μέσα σε μόλις 12 μήνες.

Η είσοδος στις Παραχωρήσεις, μέσω της απόκτησης του χαρτοφυλακίου της Ελλάκτωρ, δεν ήταν τυχαία. Ήταν μια κίνηση ματ για την εξασφάλιση σταθερών ταμειακών ροών (EBITDA), που λειτουργούν ως «ασπίδα» για τον Όμιλο όταν ο κύκλος των κατασκευών κλείσει. «Αγοράζεις μια σταθερή ροή χρημάτων», εξηγεί απλά, απομυθοποιώντας πολύπλοκους οικονομικούς όρους.

Ίσως η πιο εντυπωσιακή πτυχή του μετασχηματισμού είναι η είσοδος του Ομίλου στην ενεργειακή σκακιέρα, όχι απλώς ως παραγωγού ΑΠΕ, αλλά ως στρατηγικού παίκτη στο φυσικό αέριο. Η συμφωνία με την αμερικανική Venture Global για την προμήθεια 4 δισ. κυβικών μέτρων LNG ετησίως για 20 χρόνια, και η ταυτόχρονη μεταπώλησή τους σε Ουκρανία και Ρουμανία, ξεπερνά τα στενά επιχειρηματικά όρια.

Ο κ. Εξάρχου μιλά για «τον Κάθετο Διάδρομο που μετατρέπει την Ελλάδα σε ενεργειακή πύλη ασφαλείας για την Ανατολική Ευρώπη. «Είναι η ασφάλεια της Ελλάδος», τονίζει, υπογραμμίζοντας πως η γεωπολιτική θέση της χώρας είναι το ισχυρότερο asset της. Παρά τις πολιτικές ρευστότητες, δηλώνει «απολύτως ασφαλής» για την ολοκλήρωση των συμφωνιών, βλέποντας πεδίο δόξης λαμπρό και σε άλλες αγορές όπως η Βουλγαρία και η Ουγγαρία.

Credia Bank: Το «Απίστευτο Ρίσκο» που στήριξε το τραπεζικό σύστημα

Αν η Intrakat ήταν ρίσκο, η δημιουργία της Credia Bank (μέσω της συγχώνευσης Attica και Παγκρήτιας) ήταν για πολλούς «τρέλα». Ο Αλέξανδρος Εξάρχου δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τη λέξη «παράνοια» για να περιγράψει πώς φαινόταν η κίνηση αυτή σε τρίτους.

«Ακούσαμε διάφορα. Ότι πηγαίνουν και πετάνε λεφτά», θυμάται. Όμως, πίσω από την «τρέλα» υπήρχε η ψυχρή λογική της αναγκαιότητας. Η κατάρρευση δύο τραπεζών θα οδηγούσε σε bail-in, τινάζοντας στον αέρα την επενδυτική βαθμίδα της χώρας. Η παρέμβαση του Ομίλου, σε συνεργασία με την ΤτΕ και τον «Ηρακλή 3», λειτούργησε ως βαλβίδα ασφαλείας.

Σήμερα, με την εξαγορά της HSBC Μάλτας –μια κίνηση που διπλασίασε την αξία της τράπεζας χωρίς νέα κεφάλαια– και υπό τη διοίκηση της συζύγου του, Ελένης Βρεττού (για την οποία μιλά με θαυμασμό τόσο ως επαγγελματία όσο και ως άνθρωπο), η Credia Bank εξελίσσεται σε ένα success story με τεράστια περιθώρια υπεραξίας.

Ο επικεφαλής του AKTOR περιγράφει την Ε.Ε. ως ένα «μόρφωμα» που πνίγεται στη γραφειοκρατία και το regulation, αδυνατώντας να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ του Τραμπ και την Κίνα. «Δεν μπορώ να δω με ποιον τρόπο η Ευρώπη θα σταθεί απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις», αναρωτιέται, επισημαίνοντας το δυσβάσταχτο κόστος ενέργειας που αποβιομηχανοποιεί την ήπειρο. Στον αντίποδα, η Ελλάδα αποτελεί τη θετική εξαίρεση. Μια χώρα που επέστρεψε από την πτώχευση, διαθέτει το σκληρότερο νόμισμα και προσελκύει πλέον μακροπρόθεσμα κεφάλαια («equity» και όχι μόνο «debt»).

Κλείνοντας, ο Αλέξανδρος Εξάρχου δίνει το στίγμα της φιλοσοφίας του. «Οι εταιρείες δεν είναι πολιτικά κόμματα. Για να διοικήσεις, θέλει λιγότερο δημοκρατικές δομές», ξεκαθαρίζει, υπερασπιζόμενος το μοντέλο της ατομικής ευθύνης στη λήψη αποφάσεων.

Απέναντι στον φθόνο και την ελληνική μιζέρια, αντιπαραθέτει την αδιαφορία για τους επικριτές, επικαλούμενος τον Τσόρτσιλ: «Δεν πας πουθενά εάν σταματάς διαρκώς για να πετάς πέτρες σε κάθε σκυλί που γαβγίζει». Το όραμά του; Να αφήσει πίσω του μια εταιρεία θωρακισμένη, ικανή να αντέχει στα ατυχήματα και με ισχυρό διεθνές αποτύπωμα. Το «Make AKTOR Great Again» δεν ήταν απλώς ένα σύνθημα. Ήταν η αρχή μιας διαδρομής που, όπως φαίνεται, έχει ακόμη πολλά χιλιόμετρα να διανύσει.

Διαβάστε ακόμη