Ξεκινά η εκπόνηση μελέτης επαναχρησιμοποίησης νερού στην Αστυπάλαια, στο πλαίσιο της στρατηγικής του Δήμου για βιώσιμη διαχείριση υδάτων και αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Το σχέδιο αφορά την αξιοποίηση του επεξεργασμένου νερού από τους βιολογικούς καθαρισμούς, το οποίο θα επαναχρησιμοποιείται για άρδευση αγροτικών εκτάσεων και κοινόχρηστων χώρων, περιορίζοντας τη ζήτηση πόσιμου νερού και τη λειτουργία αφαλατώσεων.
Όπως εξήγησε στο Ninth Sustainability Summit for South-East Europe & the Mediterranean του Economist ο δήμαρχος Νίκος Κομηνέας, η Αστυπάλαια καταναλώνει κάθε χρόνο περίπου 1,5 εκατομμύριο πλαστικά μπουκάλια νερό, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο υδροδότησης. «Στόχος μας είναι μέσα στην επόμενη περίοδο να έχουμε πόσιμο νερό στη βρύση, ώστε κάτοικοι και επισκέπτες να μπορούν να γεμίζουν τα θερμός τους από το δίκτυο», τόνισε, περιγράφοντας τη μετάβαση του νησιού σε ένα νέο πρότυπο κυκλικής διαχείρισης πόρων.
Η μελέτη εντάσσεται σε ένα ευρύτερο περιβαλλοντικό πλάνο που συμπληρώνει τον ενεργειακό μετασχηματισμό του νησιού. «Η πανάκεια των αφαλατώσεων πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Δεν είναι μόνο ακριβές στην εγκατάσταση, αλλά και εξαιρετικά ενεργοβόρες στη λειτουργία τους», σημείωσε ο κ. Κομηνέας, προτείνοντας τη δημιουργία φραγμάτων και ταμιευτήρων που συγκρατούν το νερό, προστατεύουν τους οικισμούς από πλημμύρες και εμπλουτίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα.
Θωρακίζεται η Αστυπάλαια απέναντι στην κλιματική κρίση
Το έργο, που βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της τεχνικής ωρίμανσης, θεωρείται κομβικής σημασίας για την ανθεκτικότητα του νησιού απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, ενώ θα αποτελέσει και πιλότο για άλλα μικρά νησιά του Αιγαίου που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα λειψυδρίας. Σε συνδυασμό με τα έργα ενεργειακής αυτονομίας και το πρόγραμμα Zero Waste που προγραμματίζεται να υλοποιηθεί, η Αστυπάλαια στοχεύει να εξελιχθεί σε ένα ολοκληρωμένο πρότυπο πράσινου νησιού, όπου η ενέργεια, το νερό και οι φυσικοί πόροι διαχειρίζονται με ενιαίο, κυκλικό τρόπο.
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η συζήτηση που έχει ανοίξει σε εθνικό επίπεδο για τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτων, όπου η αφαλάτωση και η επαναχρησιμοποίηση αποτελούν πλέον αναπόσπαστα μέρη του σχεδιασμού. Πριν από λίγες ημέρες, στο ίδιο συνέδριο του Economist, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Χάρης Σαχίνης, ανέδειξε τις λύσεις που βρίσκονται ήδη σε τροχιά εφαρμογής για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, εστιάζοντας στην αφαλάτωση και στην επαναχρησιμοποίηση υδάτων. Όπως τόνισε, η αφαλάτωση αποτελεί ένα κρίσιμο εργαλείο, ιδιαίτερα για νησιωτικές και παράκτιες περιοχές, ωστόσο πρόκειται για ένα ακριβό «σπορ», με δύο βασικές συνιστώσες: το κεφαλαιουχικό κόστος εγκατάστασης και το ενεργειακό κόστος λειτουργίας.
Η βιωσιμότητα τέτοιων έργων, πρόσθεσε, εξαρτάται πλέον από τη διαθεσιμότητα φθηνής και καθαρής ενέργειας. «Αν μπορείς να αξιοποιήσεις φωτοβολταϊκά ή άλλες ανανεώσιμες πηγές, μειώνεις σημαντικά το κόστος παραγωγής και καθιστάς την αφαλάτωση βιώσιμη, εξασφαλίζοντας επάρκεια χωρίς υπερβολικές επιβαρύνσεις για τους πολίτες», σημείωσε. Εξίσου καθοριστική, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων λυμάτων — μια πρακτική που εφαρμόζεται ευρέως διεθνώς. Αναφερόμενος στο παράδειγμα της Σιγκαπούρης, όπου «το νερό που φτάνει στη βρύση προέρχεται κατά ένα τρίτο από φυσικές πηγές, ένα τρίτο από αφαλάτωση και ένα τρίτο από επαναχρησιμοποίηση», ο κ. Σαχίνης επεσήμανε ότι η ΕΥΔΑΠ προετοιμάζει ένα μεγάλο έργο επαναχρησιμοποίησης για τον εμπλουτισμό υδροφορέων, τη βιομηχανική χρήση και την άρδευση. «Δεν μιλάμε απαραίτητα για πόσιμο νερό, αλλά για ανακύκλωση του διαθέσιμου πόρου, με τρόπο που να εξασφαλίζει βιώσιμη ισορροπία», υπογράμμισε.
Σημειώνεται πως αυτή τη στιγμή τα βλέμματα είναι στραμμένα στις επερχόμενες ανακοινώσεις του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για το εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της λειψυδρίας, το οποίο αναμένεται μέσα στις επόμενες μία με δύο εβδομάδες. Σε πρώτη φάση, το σχέδιο θα αφορά την Αττική, τη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική, ενώ στη συνέχεια θα επεκταθεί στην υπόλοιπη Ελλάδα. Θα περιλαμβάνει ένα πλέγμα βραχυπρόθεσμων μέτρων με ορίζοντα διετίας, αλλά και μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις για τη διασφάλιση επάρκειας και βιώσιμης διαχείρισης των υδάτων. Ο σχεδιασμός για τα νησιά βρίσκεται σε δεύτερο πλάνο, με στόχο να ακολουθήσει αμέσως μετά, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και τα προβλήματα που προκαλεί η αυξημένη εποχική ζήτηση.
Διαβάστε ακόμη
