Υπάρχει άραγε κάποια δράση πιο αντικοινωνική από τους εμπρησμούς; Προκαλούν καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος μιας περιοχής, των περιουσιών των κατοίκων, των σπιτιών, απώλεια ανθρώπων, ζώων, κυριολεκτικά διαλύουν τη λειτουργία μιας τοπικής κοινωνίας. Επίσης, προκαλούν «αιμορραγία» στα δημοσιονομικά έσοδα του κράτους, στερώντας τα προφανώς από κάποια άλλη κοινωνική παροχή ή επένδυση δημοσίου συμφέροντος. Δυστυχώς, οι εμπρησμοί στην Ελλάδα είναι ένα συχνό φαινόμενο. Χθες, μάλιστα, η Ελληνική Αστυνομία προχώρησε σε δύο συλλήψεις με την κατηγορία του εμπρησμού για την πυρκαγιά στα Συχαινά Πάτρας. Αυτές οι συλλήψεις αποτελούν το τελευταίο δείγμα μιας σειράς παρόμοιων συλλήψεων. Οι συχνοί εμπρησμοί αποτελούν ένα κοινό φαινόμενο για πολλές χώρες. Στην Ισπανία, που επίσης παλεύει με τις φωτιές, η υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σάρα Άαγκεσεν, δήλωσε αυτές τις ημέρες ότι «υπάρχουν υποψίες πως πολλές πυρκαγιές στη χώρα ενδέχεται να προκλήθηκαν εσκεμμένα από εμπρηστές». Παράλληλα, για «περιβαλλοντική τρομοκρατία» έκανε λόγο ο Χουάν Κάρλος Σουάρες-Κινόνες, επικεφαλής Περιβάλλοντος στην περιφερειακή κυβέρνηση της Καστίλλης και Λεόν.

Το άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα της Ελλάδας, που αφορά το έγκλημα του εμπρησμού, ορίζει τα εξής: «Όποιος προξενεί πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα, τιμωρείται: α) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν δε ο δράστης σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος συνιστά επιβαρυντική περίσταση, β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν στην περίπτωση των περ. α’ ή β’ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου ή η φωτιά εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή, δ) με ισόβια κάθειρξη αν στην περ. β’ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου». Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, πως παρά την αυστηροποίηση των ποινών τα τελευταία χρόνια, οι εμπρησμοί, από πρόθεση ή από αμέλεια, είναι ένα φαινόμενο που συνεχίζει να υπάρχει έντονα στη χώρα μας.

Σύμφωνα με την ενημέρωση του Πυροσβεστικού Σώματος, το πρωί της Πέμπτης η κατάσταση σε αρκετά μέτωπα πυρκαγιών στη χώρα μας παρουσίαζε βελτίωση. Ωστόσο, οι καταστροφές που προκλήθηκαν από τις φωτιές σε Αχαΐα, Πρέβεζα, Ζάκυνθο, Χίο και άλλες περιοχές της Ελλάδας, είναι ανυπολόγιστες. Παρόμοια είναι η κατάσταση και σε αρκετές χώρες της Ευρώπης. Όπως αναφέρει το Reuters, μάχες με τις φλόγες συνεχίζουν να δίνουν χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Τουρκία, η Αλβανία και το Μαυροβούνιο. «Ψηνόμαστε ζωντανοί, αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί», δήλωσε ο δήμαρχος της Πορτογαλίας, Αλεξάντρ Φαβάιος, καθώς τρεις φωτιές έκαιγαν στην περιοχή. Πέραν των εμπρησμών, ο επίμονος καύσωνας και η πολύμηνη ξηρασία, συμπτώματα της κλιματικής κρίσης, «τροφοδοτούν» τις πυρκαγιές στην ήπειρο, η οποία υπερθερμαίνεται ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη στον κόσμο.

Το υπουργείο Εσωτερικών της Ισπανίας έθεσε σε ετοιμότητα τις εθνικές υπηρεσίες, ενώ σχεδόν 1.000 στρατιώτες ήδη συνδράμουν στην κατάσβεση. Η εθνική σιδηροδρομική εταιρεία ανακοίνωσε ότι τα δρομολόγια μεταξύ Γαλικίας και Μαδρίτης διακόπηκαν λόγω φωτιάς. Στην Αλβανία, τεράστιες εκτάσεις δασών και καλλιεργειών έχουν καεί την τελευταία εβδομάδα, ενώ δύσκολη παραμένει η κατάσταση και στην Τουρκία.

Οι εμπρησμοί κάνουν την κοινωνία καχύποπτη

Οι καταστροφικές πυρκαγιές που έχουν συμβεί ανά τα χρόνια στην Ελλάδα και το συχνό φαινόμενο των εμπρησμών, έχουν μεγαλώσει την καχυποψία των ανθρώπων απέναντι σε διάφορα επενδυτικά έργα. Στο στόχαστρο διαφόρων φωνών έχουν μπει συχνά οι ανεμογεννήτριες και η αιολική ενέργεια. Η αντίληψη πως «κάποιοι καίνε τα δάση για να προχωρήσουν ευκολότερα αιολικά έργα» στην εκάστοτε περιοχή είναι παρούσα σε μέρος της κοινωνίας. Θέλοντας να απαντήσει σε τέτοιες φωνές, η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) έχει αναφέρει πως «επιτρέπεται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε δάση και δασικές εκτάσεις ύστερα από μελέτη και άδεια. Επομένως, δεν υπάρχει κίνητρο να καεί μια έκταση προκειμένου να γίνει μία επέμβαση η οποία ήδη επιτρέπεται».

Επιπλέον, η ΕΛΕΤΑΕΝ έχει υποστηρίξει πως «η καταστροφή μιας δασικής έκτασης οδηγεί υποχρεωτικά στην αυτόματη κήρυξή της ως αναδασωτέας. Εκ του νόμου επιτρέπεται η εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου σε αναδασωτέα περιοχή αλλά με σαφώς αυξημένες προϋποθέσεις και περισσότερους όρους. Συνεπώς, σε δάσος ή δασική έκταση που επλήγη από πυρκαγιά όχι μόνο δεν υπάρχει διευκόλυνση εγκατάστασης ανεμογεννητριών αλλά αντιθέτως υφίσταται εύλογη αύξηση της δυσκολίας και του χρόνου τόσο ως προς το εύρος των απαραίτητων μελετών και προϋποθέσεων όσο και ως προς τα έργα που πρέπει να γίνουν μετά». Ειδικότερα, η ΕΛΕΤΑΕΝ έχει επισημάνει πως η εκπόνηση και έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, βασική προϋπόθεση για την περιβαλλοντική αδειοδότηση ενός έργου, στην περίπτωση εγκατάστασης ενός αιολικού πάρκου σε αναδασωτέα περιοχή είναι πιο απαιτητική, και κατά συνέπεια χρονοβόρα, σε σχέση με το εάν η έκταση δεν ήταν αναδασωτέα.

Τέλος, η ΕΛΕΤΑΕΝ έχει αναφέρει πως τα αιολικά πάρκα στηρίζουν κατά κάποιο τρόπο το έργο της κατάσβεσης μιας πυρκαγιάς, αφού «όλοι οι δρόμοι που βελτιώνονται ή διανοίγονται για τα αιολικά πάρκα σχεδιάζονται και κατασκευάζονται σε συνεργασία με τις δασικές υπηρεσίες και σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους, για να εξυπηρετούν και τα οχήματα της δασικής και της πυροσβεστικής υπηρεσίας για την προστασία του δάσους».

Διαβάστε ακόμη