«Το άρθρο 55 αποτελεί καίρια θεσμική παρέμβαση για την αντιμετώπιση της επιδεινούμενης λειψυδρίας και έχει την πλήρη υποστήριξη της επιχείρησης», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Χαράλαμπος Σαχίνης, κατά την τοποθέτησή του ενώπιον της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Εστιάζοντας στην ανάγκη για άμεσες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις, υπογράμμισε ότι «ο επείγοντας χαρακτήρας της υλοποίησης έργων καθιστούν αναγκαία την ύπαρξη ειδικών εργαλείων ευελιξίας και συντονισμού, τα οποία το άρθρο τα καλύπτει επαρκώς γιατί εισάγει ένα ειδικό θεσμικό πλαίσιο κήρυξης κατάστασης λειψυδρίας».

Η τοποθέτηση του κ. Σαχίνη εντάσσεται στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για το βιομεθάνιο, το οποίο περιλαμβάνει – και μάλιστα σε καθεστώς κατεπείγοντος – τη διάταξη του άρθρου 55. Το άρθρο προβλέπει τη δυνατότητα του Υπουργού ΠΕΝ να κηρύσσει περιοχές της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω λειψυδρίας, έπειτα από γνωμοδότηση της ΡΑΑΕΥ και, στις νησιωτικές περιοχές, με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.

Η κήρυξη περιοχής ως πληττόμενης από λειψυδρία δίνει τη δυνατότητα ανάληψης άμεσων έργων, τα οποία αποκτούν τον χαρακτήρα «στρατηγικής επένδυσης» και εντάσσονται στο αντίστοιχο πλέγμα δράσεων. Όπως προβλέπει η υφιστάμενη νομοθεσία, τα έργα αυτά μπορούν να χωροθετούνται με Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ), ενώ η περιβαλλοντική αδειοδότησή τους θα γίνεται εντός 45 ημερών από την κατάθεση του σχετικού φακέλου.

Αν προκύψουν προσφυγές ή άλλες έννομες διαφορές, η εκδίκασή τους προβλέπεται να ολοκληρώνεται εντός τριών μηνών, ώστε να μην υπάρξουν καθυστερήσεις στις διαδικασίες. Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού με συμβάσεις έργου διάρκειας έως δύο έτη, χωρίς να απαιτείται η εμπλοκή του ΑΣΕΠ, ώστε να στηριχθεί θεσμικά και διοικητικά η ταχεία υλοποίηση.

Ως αναθέτουσες αρχές για τα εν λόγω έργα μπορούν να οριστούν η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, ακόμη κι αν το έργο υλοποιείται εκτός της γεωγραφικής τους εμβέλειας. Επιπλέον, η ωρίμανση, η δημοπράτηση και η παρακολούθηση των έργων δύνανται να ανατεθούν στο Υπερταμείο (ΕΕΣΥΠ), διαμορφώνοντας ένα ενιαίο θεσμικό σχήμα ενεργοποίησης σε συνθήκες κρίσης.

Ο κ. Χαράλαμπος Σαχίνης τόνισε με έμφαση ότι «το θέμα της λειψυδρίας είναι πολύ επείγον, όχι μόνο για την Αθήνα, αλλά για όλη τη χώρα», επισημαίνοντας ότι σε εθνικό επίπεδο απαιτείται να προχωρήσουν με ταχείς ρυθμούς περισσότερα από 2.000 έργα, προκειμένου να διασφαλιστεί η επάρκεια υδάτινων πόρων. Όπως ανέφερε, σε αυτή την κομβική αποστολή καλούνται να συνδράμουν τόσο η ΕΥΔΑΠ όσο και η ΕΥΑΘ, ανεξαρτήτως γεωγραφικής αρμοδιότητας.

Παραδέχθηκε ότι υπάρχουν Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) που διαθέτουν τεχνική ετοιμότητα και επιχειρησιακή ικανότητα. Ωστόσο, εξέφρασε έντονο προβληματισμό για τον έντονο κατακερματισμό που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τον τομέα διαχείρισης των υδάτων στη χώρα. Όπως είπε, σήμερα λειτουργούν περίπου 400 φορείς που ασχολούνται με το πόσιμο νερό και επιπλέον άλλες τόσες μονάδες που διαχειρίζονται το αρδευτικό νερό – το οποίο μάλιστα αντιστοιχεί στο 80% έως 85% της συνολικής κατανάλωσης.

Σε αυτό το κατακερματισμένο θεσμικό και επιχειρησιακό τοπίο έρχεται να προστεθεί και η συναρμοδιότητα τριών διαφορετικών υπουργείων: του Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του Εσωτερικών και του Αγροτικής Ανάπτυξης, γεγονός που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την αποτελεσματική και ενιαία διαχείριση του υδατικού αποθέματος της χώρας.

Την ίδια στιγμή, τα στοιχεία της ΕΥΔΑΠ αποτυπώνουν την κρισιμότητα της κατάστασης. Στις 27 Ιουνίου, το διαθέσιμο απόθεμα στους ταμιευτήρες της πρωτεύουσας ανερχόταν στα 570,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα, από 637,5 εκατομμύρια στην αρχή του υδρολογικού έτους και 813,5 εκατομμύρια την αντίστοιχη ημέρα του 2024. Προ τριετίας, την ίδια περίοδο, τα αποθέματα ξεπερνούσαν το 1,3 δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα.

Η ΕΥΔΑΠ έχει προειδοποιήσει πως, αν οι υδρολογικές συνθήκες δεν αλλάξουν και δεν επισπευσθούν τα απαραίτητα έργα, το Λεκανοπέδιο κινδυνεύει να μείνει χωρίς νερό σε περίπου 2,5 χρόνια. Παρότι έχει εξαγγελθεί η κατάρτιση Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων, αυτό δεν έχει ακόμη παρουσιαστεί. Στο μεταξύ, η διάταξη του άρθρου 55 φιλοδοξεί να καλύψει άμεσα το κενό, προσφέροντας θεσμικά και επιχειρησιακά εφόδια για την αποτροπή μιας μείζονος κρίσης.

Διαβάστε ακόμη