Οι ενεργειακές διασυνδέσεις και οι μεγάλες υποδομές δεν είναι απλώς τεχνικά έργα, αλλά στρατηγικά εργαλεία που, όταν λειτουργούν σε ένα σαφές και αξιόπιστο ρυθμιστικό πλαίσιο, εξυπηρετούν τρεις κρίσιμους στόχους: ενισχύουν την ασφάλεια εφοδιασμού, επιταχύνουν την ενεργειακή μετάβαση και δημιουργούν τις βάσεις για ανάπτυξη και μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα. Αυτό το μήνυμα ανέδειξε από το βήμα του 5ου Thessaloniki Metropolitan Summit ο αντιπρόεδρος της ΡΑΑΕΥ Δημήτρης Φουρλάρης, αναλύοντας το πώς η Ελλάδα τοποθετείται στον ενεργειακό χάρτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ε.Ε.

Ο ίδιος υπενθύμισε ότι η χώρα έχει επενδύσει τα τελευταία χρόνια σε μεγάλα έργα υποδομών που ξεπερνούν τα στενά όρια της εγχώριας αγοράς και «αγγίζουν» τον ευρωπαϊκό ενεργειακό χώρο. Οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις, οι αγωγοί φυσικού αερίου και τα σχέδια για πράσινο υδρογόνο αποτελούν, όπως είπε, χαρακτηριστικά παραδείγματα έργων που θωρακίζουν την Ελλάδα και ταυτόχρονα ενισχύουν την ασφάλεια και την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης. «Η Ελλάδα δεν είναι απλώς αποδέκτης εξελίξεων, είναι ενεργός διαμορφωτής και κόμβος ενέργειας, ενισχύοντας την αυτονομία της και δημιουργώντας νέες δυνατότητες για οικονομική ανάπτυξη», τόνισε χαρακτηριστικά.

Οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις

Στο πεδίο του ηλεκτρισμού, ο κ. Φουρλάρης στάθηκε ιδιαίτερα στις διασυνδέσεις που διαθέτει σήμερα η χώρα με Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Βουλγαρία και Ιταλία. Υπογράμμισε ότι βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη σχέδια αναβάθμισης και νέες γραμμές, όπως η δεύτερη διασύνδεση Ελλάδας–Τουρκίας και Ελλάδας–Αλβανίας, καθώς και η δεύτερη γραμμή με την Ιταλία. Για το τελευταίο έργο μάλιστα αποκάλυψε ότι υπάρχει διαφωνία μεταξύ της ΡΑΑΕΥ και της ιταλικής ARERA, με την ελληνική πλευρά να το θεωρεί απολύτως αναγκαίο και την ιταλική να παραπέμπει την απόφαση για μετά το 2040.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στην αναβάθμιση των υφιστάμενων γραμμών με τη Βόρεια Μακεδονία, ενώ έκανε ειδική μνεία στο έργο Great Sea Interconnector (GSI), αλλά και στη μεγάλη διασύνδεση Ελλάδας–Αιγύπτου ισχύος 3.000 MW. Όπως επισήμανε, οι διασυνδέσεις αυτές δεν είναι μόνο επενδύσεις υποδομής αλλά και πολιτικά εργαλεία για τη γεωπολιτική σταθερότητα της περιοχής.

Ο κ. Φουρλάρης στάθηκε και στη σημασία της συμμετοχής των Δυτικών Βαλκανίων στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρισμού. Θύμισε ότι πέρσι, οι τιμές στην περιοχή εκτοξεύθηκαν σε πρωτοφανή επίπεδα – με την ανώτατη τιμή να φθάνει τα 800 €/MWh – εξαιτίας κακών καιρικών συνθηκών, χαμηλών υδάτων και παρατεταμένων καυσώνων. Η δημιουργία Task Force, όπως είπε, έφερε αποτελέσματα και φέτος η μέγιστη τιμή δεν ξεπέρασε τα 400 €/MWh, στοιχείο που δείχνει ότι οι περιφερειακές συνεργασίες και οι μηχανισμοί κοινής δράσης έχουν χειροπιαστή αξία.

Οι υποδομές φυσικού αερίου

Στη συνέχεια, ο αντιπρόεδρος της ΡΑΑΕΥ εστίασε στο φυσικό αέριο, σημειώνοντας ότι από το 2020 λειτουργεί ο αγωγός ΤΑΡ, ενώ από το 2022 έχει τεθεί σε λειτουργία ο διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας–Βουλγαρίας (IGB). Επίσης, λειτουργεί ο νέος τερματικός σταθμός LNG στην Αλεξανδρούπολη, που αυξάνει την ευελιξία και διαφοροποιεί τις πηγές εφοδιασμού.

Την ίδια ώρα, όπως ανέφερε, βρίσκονται σε εξέλιξη έργα του ΔΕΣΦΑ που αυξάνουν τη δυναμικότητα εξαγωγών του ΕΣΦΑ από 2,5 σε 8,5 δισ. κ.μ. ετησίως, μέσω αναβαθμίσεων σε κομβικά τμήματα του δικτύου. Σημαντικό έργο είναι και ο υπό ανάπτυξη αγωγός Ελλάδας–Βόρειας Μακεδονίας, που προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία το 2027, με προοπτική να επεκταθεί στη Σερβία.

Ο κ. Φουρλάρης αποκάλυψε ότι η ΡΑΑΕΥ έχει ζητήσει όλα τα νέα έργα να είναι από την αρχή σχεδιασμένα για υδρογόνο. Παράλληλα, έχουν ήδη περιληφθεί στα PCI της Ε.Ε. τα πρώτα έργα υδρογόνου στη Νοτιοανατολική Ευρώπη που τρέχει ο ΔΕΣΦΑ, που φιλοδοξεί να αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά του πράσινου υδρογόνου στην Ελλάδα με συνέχεια προς Βουλγαρία και Δυτική Ευρώπη. Δεν παρέλειψε επίσης να αναφερθεί στην πρόσφατη έγκριση –σε χρόνο ρεκόρ– των τροποποιήσεων της δευτερογενούς νομοθεσίας που επιτρέπουν την έγχυση βιομεθανίου στο δίκτυο μεταφοράς και διανομής

Η ρυθμιστική διάσταση

Κλείνοντας, ο κ. Φουρλάρης υπογράμμισε ότι η ισορροπία ανάμεσα στην ασφάλεια εφοδιασμού και την ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από ρυθμιστικές παρεμβάσεις. Όπως είπε, οι παρεμβάσεις αυτές περιλαμβάνουν την παρακολούθηση και έγκριση των δεκαετών προγραμμάτων ανάπτυξης των διαχειριστών, τη δίκαιη κατανομή του κόστους και τον καθορισμό των ρυθμιζόμενων εσόδων και χρεώσεων χρήσης, καθώς και τη διασφάλιση κανόνων ανοιχτής και ισότιμης πρόσβασης.

Τόνισε τέλος ότι η συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις περιφερειακές αρχές είναι καθοριστική για να διατηρηθεί η δυναμική της αγοράς, προσθέτοντας ότι οι ενεργειακές υποδομές, υπό τις σωστές συνθήκες, αποτελούν μοχλό όχι μόνο για την ενεργειακή μετάβαση αλλά και για την ευρύτερη οικονομική και γεωπολιτική σταθερότητα της περιοχής.

Φούρλαρης: Πώς ΑΠΕ και αποθήκευση μειώνουν το κόστος ενέργειας

Στη δεύτερη παρέμβασή του στάθηκε περισσότερο στο ζήτημα του κόστους της ενεργειακής μετάβασης και της συμβολής των ΑΠΕ στη διαμόρφωση των τιμών. Όπως εξήγησε, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, παρότι συνοδεύονται από ένα επενδυτικό κόστος κατά την κατασκευή τους, επιδρούν καθοριστικά στη μείωση της χονδρεμπορικής τιμής ρεύματος. Αναφέρθηκε συγκεκριμένα στο παράδειγμα του φετινού Αυγούστου, όπου, παρά τη σχετικά υψηλή ζήτηση, για δέκα συνεχόμενες ημέρες —από τις 9 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα— η αυξημένη παραγωγή από ΑΠΕ οδήγησε σε μηδενικές έως και αρνητικές τιμές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της οριακής τιμής και, κατ’ επέκταση, την πτώση της μέσης ημερήσιας τιμής στη Day Ahead Market. Έτσι, όπως σημείωσε, παρότι το καλοκαίρι χαρακτηρίστηκε από υψηλή ζήτηση, με αιχμές που έφθασαν τα 10.500 MW, οι τιμές αποκλιμακώθηκαν, κάτι που αποδίδεται στη διείσδυση των ΑΠΕ.

Ο κ. Φουρλάρης τόνισε ότι η εικόνα αυτή θα ενισχυθεί περαιτέρω με την είσοδο των μπαταριών στο σύστημα. Οι μπαταρίες θα φορτίζονται τις ώρες αυξημένης παραγωγής ΑΠΕ και θα αποδίδουν ενέργεια τις βραδινές ώρες αιχμής, όταν οι τιμές φτάνουν σε πολύ υψηλά επίπεδα – ακόμη και έως 400 €/MWh. «Με τις μπαταρίες αυτές οι αιχμές θα ψαλιδιστούν και θα δούμε φθηνότερη ενέργεια», σημείωσε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι, αν και βραχυπρόθεσμα οι καταναλωτές ίσως δεν βλέπουν το αποτέλεσμα που θα ήθελαν, μακροπρόθεσμα οι επενδύσεις αυτές θα αποδώσουν.

Παράλληλα, υπενθύμισε ότι η Ελλάδα από καθαρά λιγνιτική χώρα έχει μετατραπεί πλέον σε οικονομία που βασίζεται κυρίως στο φυσικό αέριο για την ηλεκτροπαραγωγή. Σήμερα, όπως είπε, οι τιμές του φυσικού αερίου στο ολλανδικό χρηματιστήριο TTF κυμαίνονται κοντά στα 31–33 €/MWh, ενώ και τα futures δείχνουν ότι η τάση χαμηλών τιμών θα διατηρηθεί έως και τον Μάρτιο.

Σύμφωνα με τον ίδιο, σημαντικό στοιχείο είναι και το γεγονός ότι τα επίπεδα πληρότητας των αποθηκών φυσικού αερίου βρίσκονται ήδη στο 75%, χωρίς να καταγράφεται έντονη πίεση από τους traders να φτάσουν στο 90–95%. Αντίστοιχα, στα terminals LNG οι θέσεις παραμένουν διαθέσιμες, κάτι που δείχνει μειωμένη ανησυχία για τον εφοδιασμό. «Οι ΑΠΕ δεν θα συμβάλλουν μόνο στη μείωση των τιμών ηλεκτρισμού, αλλά θα συντελέσουν και στη μείωση των τιμών των ορυκτών καυσίμων», κατέληξε ο αντιπρόεδρος της ΡΑΑΕΥ.

Παπαδόπουλος (ΕΥΑΘ): Η ενεργειακή μετάβαση χρειάζεται 2 τρισ. ευρώ – Το κόστος θα το πληρώσει ο καταναλωτής

Για να φτάσουμε στην κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, χρειάζονται περίπου 2 τρισ. ευρώ. Και αυτά δεν θα έρθουν από το διάστημα, θα τα πληρώσει τελικά ο καταναλωτής, άμεσα ή έμμεσα», τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΕΥΑΘ, Άγις Παπαδόπουλος.

Με την παρέμβασή του, ο κ. Παπαδόπουλος ανέδειξε το κρίσιμο ζήτημα του κόστους της ενεργειακής μετάβασης, θέτοντας παράλληλα ερωτήματα για την εξάρτηση της Ευρώπης από κρίσιμες πρώτες ύλες, αλλά και τον κίνδυνο απώλειας της βιομηχανικής βάσης αν η μετάβαση δεν σχεδιαστεί ισορροπημένα. Ο ίδιος υπογράμμισε ότι η Ευρώπη πρέπει να βρει ισορροπία, ώστε να μην επιτύχει μεν τη μείωση των εκπομπών, αλλά εις βάρος της βιομηχανικής της δραστηριότητας. Υπενθύμισε ότι η Ελλάδα υπήρξε για δεκαετίες πρωτοπόρος στους ηλιοθερμικούς θερμοσίφωνες, αλλά πλέον βρίσκεται πίσω από τη Γερμανία λόγω οικονομιών κλίμακας. Σχολίασε επίσης ότι τα εθνικά σχέδια, αν και εστιάζουν στην ηλεκτροκίνηση και στην ηλεκτροπαραγωγή, δίνουν περιορισμένη βαρύτητα στη θερμική ενέργεια, που αποτελεί κρίσιμο κομμάτι για την απανθρακοποίηση.

Παράλληλα, ανέδειξε την πρόκληση της εξάρτησης της Ευρώπης από κρίσιμες πρώτες ύλες που βρίσκονται εκτός του δυτικού κόσμου, σημειώνοντας ότι πάνω από το 80% όσων απαιτούνται για φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες και μπαταρίες δεν παράγονται στην Ευρώπη. «Είναι ωραία ιδέα να κινηθούμε προς την ενεργειακή μετάβαση, αλλά πρέπει να απαντήσουμε στο ποιος θα πληρώσει και αν θέλουμε να την πετύχουμε χωρίς να καταστραφεί η βιομηχανική μας βάση», είπε.

Ως πρόεδρος της ΕΥΑΘ, αναφέρθηκε και στην εμπειρία διαχείρισης υδάτινων πόρων, όπου η κλιματική αλλαγή έχει άμεσες επιπτώσεις. Επισήμανε ότι η εταιρεία κατάφερε να μειώσει το ανθρακικό της αποτύπωμα κατά 65% σε τρία χρόνια, μέσα από χρήση ΑΠΕ και υποκατάσταση ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, ωστόσο αυτό έγινε με σημαντικό κόστος. «Προσπαθούμε να μην το μετακυλίσουμε στον καταναλωτή, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει κόστος και να το αντιμετωπίσουμε μακροπρόθεσμα», ανέφερε.

Καταλήγοντας, ο κ. Παπαδόπουλος κάλεσε σε μια «ισορροπημένη διαχείριση της ενεργειακής μετάβασης», που θα διατηρεί την Ευρώπη ζωντανή βιομηχανικά, όχι απαραίτητα σε δραστηριότητες υψηλής ενεργειακής έντασης, αλλά στην ανάπτυξη και παραγωγή συστημάτων ενέργειας που θα επιτρέψουν την επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας.

Σδούκου: Δέκα σημεία για το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης

Για το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει και τις προοπτικές που ανοίγονται μίλησε η Αλεξάνδρα Σδούκου, πρώην υφυπουργός Ενέργειας και νυν εκπρόσωπος τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Η κυρία Σδούκου ξεκίνησε την ομιλία της λέγοντας: «Θα ήθελα πρώτα να αναφέρω τη μεγάλη εικόνα και πώς βλέπουμε το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης. Θα μιλήσω πολύ σύντομα για δέκα βασικά σημεία. Το πρώτο είναι το πώς θα βάλουμε ένα τέλος στην εξάρτησή μας απ’ το ρωσικό φυσικό αέριο. Θεωρώ ότι είναι ένα σημαντικό κατόρθωμα το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή αποτελεί το 19% των εισαγωγών για την Ευρώπη. Βλέπω και τη δέσμευση του Επιτρόπου Γιόργκενσεν ότι η Ε.Ε. δε θα γυρίσει ξανά στο ρωσικό αέριο. Ενδεχομένως αυτό είναι και το δυσκολότερο έργο που έχει να διεκπεραιώσει στη θητεία του. Ας δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα τα επόμενα δύο χρόνια».

Η κυρία Σδούκου συνέχισε λέγοντας: «Η δεύτερη πρόκληση είναι η αντιμετώπιση των υψηλών τιμών στην ενέργεια και ο πληθωρισμός. Έχουμε μια Ε.Ε. που έχει ξεκινήσει ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο, που αφορά το Σχέδιο Δράσης για την Προσιτή Ενέργεια. Ο στόχος είναι πώς θα περιορίσουμε το κόστος ενέργειας. Η πρόκληση έγκειται στην εκτέλεση αυτού του σχεδίου. Θέτει τον σωστό τόνο· η Ευρώπη πρέπει να έχει χαμηλότερες τιμές στην ενέργεια. Θέλω να δω όμως πώς αυτό το μοντέλο που προωθεί ο Επίτροπος, η λεγόμενη «πράσινη τριμερής συμφωνία» ανάμεσα στις κυβερνήσεις, τους παραγωγούς και τις βιομηχανίες, θα αποδώσει.

Τρίτη πρόκληση που θέλω να αναφέρω: θέλουμε να δούμε πώς μπορούμε να προσελκύσουμε τις επενδύσεις. Ενδεχομένως η Ευρώπη αυτή τη στιγμή δεν είναι ο πιο φτηνός τόπος για να στήσει κάποιος την επιχείρησή του. Όταν μιλάμε για τη βαριά βιομηχανία, φαίνεται ότι εδώ υπάρχουν κάποια διαρθρωτικά εμπόδια. Οι προσιτές τιμές είναι το θεμέλιο της ανταγωνιστικότητας και αυτό που θέλει η βιομηχανία είναι μια ξεκάθαρη εικόνα τώρα, όχι σε πέντε χρόνια. Πρέπει να δούμε πώς θα φτάσουμε στον στόχο των 100 GW από ΑΠΕ έως το 2030.

Το τέταρτο σημείο είναι η ενεργειακή ένωση της Ευρώπης. Αυτό που αντιμετωπίζουμε με την ενεργειακή κρίση είναι κάτι που γνωρίζαμε από πριν, αλλά δε θέλαμε να αναγνωρίσουμε. Μέχρι τώρα η Ε.Ε. δεν ήταν ενεργειακή ένωση. Γίναμε μάρτυρες αυτού όταν ξέσπασε ο πόλεμος Ρωσίας–Ουκρανίας. Ναι, έχουμε καταφέρει κάποια πράγματα τα τελευταία χρόνια, γιατί όλες οι χώρες έχουν πλέον πρόσβαση σε τουλάχιστον δύο πηγές ενέργειας και υπάρχει διασυνδεσιμότητα. Θεωρώ ότι αυτά τα βήματα είναι σημαντικά, αλλά έχουμε δρόμο να διανύσουμε. Χρειάζεται συνολική αναβάθμιση του ήδη υφιστάμενου δικτύου, αξιοποίηση των αποθεμάτων ενέργειας και συντονισμός ανάμεσα στα εκάστοτε σχέδια έκτακτης ανάγκης.

Όσον αφορά τις ΑΠΕ, έχουμε επενδύσει πάρα πολύ· μόνο το 2023 έφτασαν οι επενδύσεις στα 110 δισ. Πρέπει όμως να εντείνουμε περισσότερο τις προσπάθειές μας. Μέχρι το 2030 πρέπει να έχουμε επιταχύνει τη διαδικασία αδειοδότησης και να περιορίσουμε τη γραφειοκρατία. Το επόμενο σημείο είναι η ενεργειακή ασφάλεια έναντι των κλιματικών στόχων: πώς μπορούν αυτά τα δύο να συμπληρώσουν το ένα το άλλο. Επίσης, πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση από δω και στο εξής μετά τους δασμούς του Ντόναλντ Τραμπ. Το επόμενο σημείο έχει να κάνει με τη χρηματοδότηση. Τα ταμεία μάς έδωσαν μια ώθηση, αλλά έχει γίνει ήδη η αξιοποίησή τους, οπότε πρέπει να βρούμε καινούργια ταμεία και πόρους χρηματοδότησης. Το τελευταίο, για μένα, είναι εξίσου σημαντικό: να επενδύσουμε στην καινοτομία, στην εφοδιαστική αλυσίδα. Αυτή τη στιγμή εισάγουμε πάρα πολύ. Δε θέλουμε μια Ευρώπη που επιβιώνει, αλλά μια Ευρώπη που θα κρατήσει την ηγετική της θέση».

Φαραντούρης: Θα εισηγηθώ ρήτρα διαφυγής για την ανθεκτικότητα και την ασφάλεια δικτύων και υποδομών

Στην ομιλία του ο κ. Φαραντούρης, ευρωβουλευτής (S&D) και καθηγητής Δικαίου ΕΕ, τόνισε: «Θα μιλήσω κυρίως με την ιδιότητά μου ως νομοθέτης απ’ το περασμένο καλοκαίρι. Διανύουμε μια περίοδο υψηλής σημασίας. Για χρόνια συζητούσαμε για κάτι που θα διαφοροποιούσε τις πηγές ενέργειας της Ευρώπης μέσω της χώρας μας: τον East Med, ο οποίος είναι σε ένα συρτάρι κλειδωμένος και δεν βλέπω να ανακάμπτει, αν και ήταν ένα πρότζεκτ που είχε στήριξη διακομματική. Ένα άλλο πρότζεκτ κινδυνεύει με την ίδια ταφόπλακα, το οποίο επίσης θα συνέβαλε στην ενεργειακή ασφάλεια: η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας–Κύπρου–Ισραήλ.

Αντιπαρέρχομαι τα της Ευρωπαίας Εισαγγελέως και της διαφθοράς. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι υπάρχει μια διάχυτη απροθυμία και προβληματικές αντεγκλήσεις μεταξύ κυπριακής και ελληνικής κυβέρνησης. Είναι η ώρα για μια συντεταγμένη ενεργειακή πολιτική, χωρίς ιδιοτέλειες, χωρίς παρωπίδες και με ανθρώπους που γνωρίζουν πέντε πράγματα παραπάνω.

Η ενεργειακή ασφάλεια και η ανθεκτικότητα δικτύων και υποδομών είναι κρίσιμη προϋπόθεση για οποιαδήποτε χώρα, προκειμένου να λειτουργήσει. Χρειάζεται προγραμματισμός. Η δική μου πρωτοβουλία είναι να εισηγηθώ –και σας καλώ όλους– να πετύχουμε ρήτρα διαφυγής για την ανθεκτικότητα και την ασφάλεια δικτύων και υποδομών. Όπως η ευρωπαϊκή ελίτ, τα ευρωπαϊκά όργανα, συμφωνήσαμε σε ρήτρα διαφυγής και κάμψη δημοσιονομικής πειθαρχίας σε θέματα ασφάλειας και άμυνας, έτσι σας καλώ να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε κάτι κρίσιμο για την ασφάλεια, τη συνοχή και την ανάπτυξή μας. Σας καλώ να ενώσουμε δυνάμεις. Στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, το πρώτο πράγμα που θα εισηγηθώ θα είναι αυτό: ρήτρα διαφυγής.

Δεύτερον, έχω εκπονήσει σε συνεργασία με συνεργάτες ένα σχέδιο πολιτικής για την ανοικοδόμηση και την ανασυγκρότηση μετά από φυσικές καταστροφές. Μια ολοκληρωμένη μελέτη με τη σφραγίδα του Ευρωκοινοβουλίου. Κάπως έτσι, κάποιοι από μας εκλαμβάνουμε τον ρόλο μας ως νομοθέτες».

Στη δευτερολογία τους, Αλεξάνδρα Σδούκου και Νικόλας Φαραντούρης συζήτησαν και με την ιδιότητά τους ως στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα. Η κυρία Σδούκου δήλωσε: «Στον πρώτο γύρο μίλησα περισσότερο ως ειδική στα ενεργειακά· τώρα θα μιλήσω περισσότερο ως εκπρόσωπος της Ν.Δ. Ο κ. Φαραντούρης εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ, και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μιλάει για ενεργειακή πολιτική όταν, στα χρόνια διακυβέρνησής του, είχαμε μια αποτυχημένη ενεργειακή πολιτική. Σας διαψεύδει η πραγματικότητα, κύριε Φαραντούρη. Και το έργο του GSI είναι ένα έργο που παραμένει ζωντανό. Θα έπρεπε να το στηρίζετε, όχι να χαίρεστε με το να μη γίνει. Είναι ένα έργο που έχει μεγάλη αξία και σημασία· το στηρίζει η κυβέρνηση, συνεργάζεται με την Κύπρο, συνεχίζουμε να επιλύουμε όλες τις δυσκολίες.

Για τον East Med, οι συγκυρίες είναι εντελώς διαφορετικές, και από πλευράς διαθεσιμότητας φυσικού αερίου. Αν μη τι άλλο, αυτά τα έξι χρόνια διακυβέρνησης Ν.Δ. έχετε δει ότι η ενεργειακή πολιτική είναι προς την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας. Είμαστε ένας κόμβος, και βεβαίως στηρίζουμε την πράσινη μετάβαση. Σε αυτή την εξαετία έχει υπερδιπλασιαστεί η διείσδυση των ΑΠΕ. Δεν χρειάζεται να πω εγώ τι έχει συμβεί στην ενεργειακή πολιτική της χώρας· τα ίδια τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους.

Στη συνέχεια, ο κ. Φαραντούρης απάντησε: «Μίλησα για δύο πρότζεκτ. Σας διαφεύγει ότι χθες κατατέθηκε από εμένα ερώτηση στην Κομισιόν, με την οποία ζητώ να επιταχυνθούν οι διαδικασίες της διασύνδεσης Ελλάδας–Κύπρου, όπου ο πρωθυπουργός ζήτησε να προχωρήσει όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Θεωρούμε ότι, αυτή την περίοδο των γεωπολιτικών ανακατατάξεων, η Ελλάδα θα χρειαζόταν στο τιμόνι της κάποια πιο στιβαρά και σταθερά χέρια».

Διαβάστε ακόμη