Την είσοδο της Ελλάδας στον «αστερισμό» των πολύωρων σερί μηδενικών χονδρεμπορικών τιμών ηλεκτρισμού -σε περιόδους χαμηλής ζήτησης και πράσινης υπερπαραγωγής- με την Πρωτομαγιά να σφραγίζεται και από το πρώτο «κρούσμα» έντονα αρνητικών τιμών (-50 ευρώ/MWh) σηματοδότησαν οι ημέρες της αργίας του Πάσχα και οι πρώτες ημέρες του Μαΐου. Όπως σημειώνει σε ανάρτησή του στο LinkedIn ο αναλυτής της Eurobank Equities Νίκος Αθανασούλιας, αυτό δημιουργεί μια νέα δύσκολη πραγματικότητα για την αγορά ΑΠΕ που αποτυπώνεται στην έντονη επιδείνωση της τιμής αποζημίωσης των φωτοβολταϊκών σταθμών (capture price). Σύμφωνα με τον κ. Αθανασούλια, από την αρχή του έτους, το capture price των φωτοβολταϊκών εμφανίζει discount της τάξης του 25% σε σχέση με τη μέση τιμή στην Προημερήσια Αγορά, ενώ το 2021 δεν υπήρχε κανένα discount. Η γνωστή «καμπύλη της πάπιας» (που αποτυπώνει την βουτιά των χονδρεμπορικών τιμών τις μεσημεριανές ώρες τις περιόδους που εμφανίζεται ο επικίνδυνος συνδυασμός της χαμηλής ζήτησης και της υπερπροσφοράς ΑΠΕ) έχει γίνει πιο έντονη καθώς οι ενδοημερήσιες διακυμάνσεις των τιμών εντείνονται, «ψαλιδίζοντας» τα έσοδα των παραγωγών ΑΠΕ.
Σύμφωνα με τον κ. Αθανασούλια, η 1η Μαΐου, ημέρα που όχι μόνο γράφτηκε το…αρνητικό ρεκόρ των -50 ευρώ/MWh αλλά και η Ελλάδα εμφάνισε για πρώτη φορά αρνητικές χονδρεμπορικές τιμές για επτά συνεχόμενες ώρες άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο κινδύνου για τους παραγωγούς ΑΠΕ, καθώς η capture price των φωτοβολταϊκών κατέρρευσε στα -6 ευρώ/ ΜWh. Αυτό προδιαγράφει σημαντικές παρενέργειες για την αποτίμηση των εν λόγω έργων, με αύξηση του κόστους κεφαλαίου, καθώς οι επενδυτές αποτιμούν εκ νέου τον ορατό πλέον κίνδυνο της αγοράς. Οι εξελίξεις προοιωνίζονται επίσης και αύξηση του κόστους δανεισμού, καθώς οι τράπεζες αναμένεται να είναι πιο επιφυλακτικές λόγω της μείωσης ορατότητας για τις χρηματοροές των έργων ΑΠΕ που δεν είναι θωρακισμένα (είτε διαθέτοντας σταθερή τιμή αποζημίωσης, κάτι που αφορά κατά κύριο λόγο τα παλιά έργα, είτε PPA). Και οι χρηματοροές αυτές καθαυτές αναμένονται χαμηλότερες σε σχέση με το παρελθόν, όχι μόνο λόγω της συμπίεσης των capture price αλλά και λόγω των εκθετικά αυξανόμενων περικοπών που είναι το δεύτερο μεγάλο «αγκάθι», στο μέτρο που στην παρούσα φάση προβάλλουν ως το βασικότερο εργαλείο για την εξισορρόπηση του ενεργειακού ισοζυγίου, όταν η προσφορά υπερβαίνει κατά πολύ τη ζήτηση. Ήδη από την αρχή του χρόνου οι περικοπές εμφανίζουν αύξηση 86% σε ετήσια βάση και ανέρχονται σε 650 GWh, έναντι 900 GWh (ή 3,4% της συνολικής παραγωγής ΑΠΕ ) για όλο το 2024.
Στο ερώτημα τι σημαίνουν όλα αυτά για το μέλλον, η απάντηση που δίνει ο κ. Αθανασούλιας είναι ότι οι ημέρες των υψηλών αποτιμήσεων για τους ανεξάρτητους παραγωγούς ΑΠΕ φαίνεται να έχουν τελειώσει, καθώς το εντεινόμενο ρίσκο αγοράς και η χαμηλότερη ορατότητα για τις τιμές λειτουργούν ανασταλτικά για τις χρηματοροές. Αντιθέτως, οι καθετοποιημένοι ενεργειακοί όμιλοι βρίσκονται σε καλύτερη θέση για να αντιμετωπίσουν την αυξημένη μεταβλητότητα, διαθέτοντας περισσότερα εργαλεία αντιστάθμισης του κινδύνου και δυνατότητα να «ξεκλειδώσουν» συνέργειες από τα χαρτοφυλάκιά τους. «Η ικανότητά τους να βελτιστοποιούν την παραγωγή τους, να απορροφούν την μεταβλητότητα και να εξάγουν μεγαλύτερη αξία από τις ΑΠΕ προδιαγράφει περαιτέρω συγκέντρωση της αγοράς το αμέσως επόμενο διάστημα», καταλήγει ο αναλυτής της Eurobank Equities.
Διαβάστε ακόμη
