«Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς σταθερότητα. Και τη σταθερότητα σήμερα την προσφέρει το φυσικό αέριο». Με αυτή τη φράση η Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ, Μαρία Ρίτα Γκάλι έθεσε στο επίκεντρο του 10ου Συμποσίου Ενεργειακής Μετάβασης το ζήτημα που, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχίσει να διχάζει την ευρωπαϊκή ενεργειακή στρατηγική: τον ρόλο του φυσικού αερίου.
Η Μαρία Ρίτα Γκάλι παραδέχθηκε πως «ένιωθα λίγο μόνη όταν μιλούσα για τη σημασία του φυσικού αερίου στην ενεργειακή μετάβαση», αλλά τόνισε με έμφαση πως «μετά από 25 χρόνια στον χώρο, ξέρω ότι το φυσικό αέριο δεν είναι πρόβλημα – είναι μέρος της λύσης».
Αναφερόμενη στη μεγάλη εικόνα στην Ευρώπη, η επικεφαλής του ΔΕΣΦΑ στάθηκε ιδιαίτερα στην «αναγκαία επιστροφή στην πραγματικότητα». Όπως είπε, «η Γερμανία προχωρά με σχέδια για 30 GW νέων μονάδων αερίου έως το 2030, επειδή ξέρει ότι δεν μπορείς να έχεις ένα σταθερό σύστημα χωρίς αξιόπιστη βάση ισχύος». Αντίστοιχα, δεν παρέλειψε να επισημάνει την περίπτωση της Ισπανίας, λέγοντας πως «μετά την πρόσφατη κρίση στο δίκτυο, όλοι κατάλαβαν ότι η αποκλειστική εξάρτηση από ΑΠΕ χωρίς επαρκή εφεδρεία είναι επικίνδυνη».
Για την Ελλάδα, η κα. Γκάλι επεσήμανε ότι το σύστημα παραμένει ισχυρό, χάρη σε στοχευμένες επενδύσεις, τόσο σε ΑΠΕ όσο και σε έργα φυσικού αερίου. «Αυτή τη στιγμή έχουμε ένα ανθεκτικό σύστημα, και βλέπουμε ενδιαφέρον από διεθνείς παίκτες για συμμετοχή σε νέα έργα», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «η σταθερότητα που προσφέρει το φυσικό αέριο δεν θα εξαφανιστεί σύντομα από το ενεργειακό μείγμα».
Ερωτηθείσα για τον ρόλο της αποθήκευσης, σχολίασε με ρεαλισμό: «Μιλάμε όλοι για μπαταρίες, αλλά δείτε την Ισπανία – είχαν στόχο 500 MW ως το 2025 και έχουν πιάσει μόλις το 5%. Η πραγματικότητα δείχνει πόσο δρόμο έχουμε ακόμα».
Σε ό,τι αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ υπογράμμισε την ανάγκη «να λέμε τα πράγματα όπως είναι». Όπως είπε χαρακτηριστικά, «ακόμα και οι πράσινες τεχνολογίες έχουν αποτύπωμα – η εξόρυξη λιθίου, για παράδειγμα, δημιουργεί κάθε χρόνο 100 εκατομμύρια τόνους CO₂. Δεν μπορούμε να αγνοούμε αυτά τα δεδομένα στο όνομα μιας θεωρητικής ουδετερότητας».
Η συζήτηση στράφηκε και στις γεωπολιτικές εξελίξεις. Η κα. Γκάλι δεν έκρυψε ότι ενδέχεται να υπάρξει επαναπροσδιορισμός της πολιτικής των ΗΠΑ αν επιστρέψει ο Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία, αλλά εμφανίστηκε καθησυχαστική: «Ακόμα και στην πρώτη του θητεία, οι ΗΠΑ επένδυσαν στην ενέργεια. Δεν πιστεύω ότι οι πολιτικές αλλαγές θα σταματήσουν τη μετάβαση – μπορεί να την επιβραδύνουν, αλλά όχι να τη σταματήσουν».
Η ίδια δεν παρέλειψε να αναδείξει τον αυξανόμενο ρόλο της Ελλάδας στο χάρτη του LNG. «Από το καλοκαίρι του 2023 βλέπουμε σημαντική αύξηση στις αφίξεις φορτίων LNG. Η Ρεβυθούσα λειτουργεί πλέον ως ενεργειακός κόμβος, όχι μόνο για την εγχώρια ζήτηση, αλλά και για την περιφέρεια», είπε, τονίζοντας ότι «το φυσικό αέριο δεν είναι πλέον καύσιμο βάσης, είναι ευέλικτο εργαλείο στρατηγικής σημασίας».
Σε ερώτηση για τις υποδομές, η κα. Γκάλι παρουσίασε το φιλόδοξο επενδυτικό πρόγραμμα του ΔΕΣΦΑ, ύψους 1,4 δισ. ευρώ. «Μέσα στο 2025 θα ολοκληρωθούν δύο νέοι σταθμοί συμπίεσης που θα αυξήσουν κατακόρυφα τη δυνατότητα εξαγωγών. Η σύνδεση με τη Βόρεια Μακεδονία προχωρά, και στη νότια Ελλάδα οι υποδομές μας θωρακίζουν την επάρκεια των νέων CCGTs», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ιδιαίτερη σημασία έδωσε και στη νέα πλατφόρμα που υλοποιεί ο ΔΕΣΦΑ για τις εμπορικές ροές, επιτρέποντας τη δέσμευση δυναμικότητας από την Ελλάδα έως την Ουκρανία με μία μόνο συναλλαγή. «Πρόκειται για ένα εργαλείο που αλλάζει το παιχνίδι. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως πύλη ενέργειας για την Ανατολική Ευρώπη», υπογράμμισε.
Τέλος, αναφέρθηκε στο έργο Apollo CO₂, που αφορά τη δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα στη Ρεβυθούσα. «Είναι μια νέα κατηγορία υποδομής. Συνδέεται άμεσα με τον Πρίνο και μελλοντικά με τη Ραβέννα ή την Αίγυπτο. Είναι ο τρόπος για να παραμείνουμε στην καρδιά της ευρωπαϊκής ενεργειακής στρατηγικής», σημείωσε.
Ολοκληρώνοντας, έστειλε μήνυμα με νόημα: «Ακόμη κι αν το μερίδιο του φυσικού αερίου μειώνεται σταδιακά, το μόριο θα μείνει. Οι υποδομές μας χτίζονται για να αντέξουν στον χρόνο – και θα συνεχίσουν να υπηρετούν την Ευρώπη στην πορεία προς την ουδετερότητα».
Διαβάστε ακόμη