Η ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρώπη παραμένει εύθραυστη τρία και πλέον χρόνια μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η ήπειρος στράφηκε αρχικά προς το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) για να καλύψει το κενό που άφησε η μειωμένη ρωσική προσφορά, αλλά τώρα αντιμετωπίζει νέα διλήμματα καθώς η ενεργειακή πολιτική των ΗΠΑ γίνεται όλο και πιο πολιτικοποιημένη υπό τον πρόεδρο Τραμπ. Ορισμένες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, που κάποτε ήταν σθεναροί πολέμιοι των ρωσικών ενεργειακών εισαγωγών, αναθεωρούν τη στάση τους και είναι ανοιχτές στην ιδέα της επανάληψης των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου, ιδίως εάν επιτευχθεί ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε δεσμευτεί να τερματίσει την εξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια έως το 2027, αλλά ο στόχος αυτός βρίσκεται πλέον υπό αναθεώρηση. Οι συζητήσεις με το Κατάρ για περισσότερο υγροποιημένο φυσικό αέριο έχουν βαλτώσει, και ενώ η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας προχωρά, δεν είναι αρκετά γρήγορη ώστε να εγγυηθεί την ενεργειακή ασφάλεια. Η γαλλική ενεργειακή εταιρεία Engie και η TotalEnergies έχουν προτείνει ότι θα μπορούσαν να επανέλθουν έως και 70 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού φυσικού αερίου, τα οποία θα κάλυπταν περίπου το 25% των αναγκών της Ευρώπης, από 40% που ήταν πριν από τον πόλεμο, σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters.

Στη Γερμανία, όπου η βιομηχανία χημικών εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό φυσικό αέριο, οι επιχειρήσεις εκφράζουν ιδιαίτερα έντονα την ανάγκη για ρωσική ενέργεια. Η καταστροφή του αγωγού Nord Stream το 2022 επιδείνωσε την κατάσταση, οδηγώντας σε περικοπές θέσεων εργασίας στον κλάδο. Ορισμένες εταιρείες παροτρύνουν την κυβέρνηση να βρει τρόπους να επαναφέρει το ρωσικό φυσικό αέριο, το οποίο θα μείωνε τις τιμές της ενέργειας πιο αποτελεσματικά από τις επιδοτήσεις.

Ευρώπη: Προβληματίζει η εξάρτηση από το αμερικανικό LNG

Ωστόσο, η εξάρτηση που έχει η Ευρώπη από το αμερικανικό LNG αρχίζει να προβληματίζει. Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τις εξαγωγές ενέργειας ως μοχλό πίεσης στις εμπορικές διαπραγματεύσεις και το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί το αμερικανικό LNG ως γεωπολιτικό εργαλείο έχει αυξήσει τις εντάσεις. Αρκετές ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν επίσης εμπλακεί σε διαιτησία με την Gazprom λόγω μη παράδοσης φυσικού αερίου. Παρά τις προκλήσεις αυτές, η δέσμευση της ΕΕ για σταδιακή κατάργηση του ρωσικού φυσικού αερίου παραμένει, αν και η στρατηγική της για την επίτευξη του στόχου αυτού δεν είναι ακόμη σαφής.

Στο πλαίσιο αυτής της πολύπλοκης ενεργειακής δυναμικής, η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια δύσκολη εξισορρόπηση μεταξύ της διαφοροποίησης των ενεργειακών της πηγών και της διαχείρισης των πολιτικών κινδύνων που συνδέονται με την εξάρτηση τόσο από το ρωσικό όσο και από το αμερικανικό φυσικό αέριο.

Διαβάστε ακόμη