Η Κεντρική Αρχή Ηλεκτρισμού της Ινδίας (CEA) παρουσίασε ένα φιλόδοξο σχέδιο ύψους 6,4 τρισεκατομμυρίων ρουπιών (περίπου 77 δισεκατομμύρια δολάρια) για τη μεταφορά περισσότερων από 76 γιγαβάτ (GW) υδροηλεκτρικής ισχύος από τη λεκάνη του ποταμού Βραχμαπούτρα έως το 2047, προκειμένου να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα.
Σύμφωνα με την έκθεση που δημοσίευσε τη Δευτέρα η CEA, το σχέδιο καλύπτει 208 μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα κατανεμημένα σε 12 υπολεκάνες των βορειοανατολικών πολιτειών της Ινδίας. Από αυτά, 64,9 GW αντιστοιχούν σε νέα έργα παραγωγής και 11,1 GW σε μονάδες αντλησιοταμίευσης (pumped-storage plants), οι οποίες επιτρέπουν την αποθήκευση ενέργειας και την καλύτερη διαχείριση των φορτίων αιχμής.
Η γεωπολιτική πτυχή των έργων
Ο ποταμός Βραχμαπούτρα, ο οποίος πηγάζει στο Θιβέτ της Κίνας και ρέει διαμέσου της Ινδίας και του Μπανγκλαντές, διαθέτει τεράστιο υδροηλεκτρικό δυναμικό στο ινδικό τμήμα του, ιδίως στην πολιτεία του Αρουνατσάλ Πραντές, που συνορεύει με την Κίνα. Ωστόσο, η διασυνοριακή φύση της λεκάνης και η εγγύτητά της με τα κινεζικά σύνορα καθιστούν τον σχεδιασμό υδροδοτικών και ενεργειακών υποδομών στρατηγικής σημασίας. Η Ινδία έχει εκφράσει ανησυχίες ότι η κατασκευή κινεζικού φράγματος στον ποταμό Γιαρλούνγκ Ζανγκμπό — το ανάντη τμήμα του Βραχμαπούτρα πριν εισέλθει στο ινδικό έδαφος — ενδέχεται να περιορίσει τις ροές νερού κατά την ξηρή περίοδο έως και 85%, με σοβαρές συνέπειες για τα οικοσυστήματα και την ενεργειακή παραγωγή.
Η λεκάνη απορροής του Βραχμαπούτρα εκτείνεται στις πολιτείες Αρουνατσάλ Πραντές, Άσαμ, Σικκίμ, Μιζόραμ, Μεγκαλάγια, Μανιπούρ, Ναγκαλάντ και Δυτική Βεγγάλη. Σύμφωνα με την έκθεση, η περιοχή αυτή περιέχει πάνω από το 80% του ανεκμετάλλευτου υδροηλεκτρικού δυναμικού της Ινδίας, με μόνο το Αρουνατσάλ Πραντές να αντιπροσωπεύει 52,2 GW. Αυτή η συγκέντρωση πόρων καθιστά τη βορειοανατολική Ινδία κλειδί για το ενεργειακό μέλλον της χώρας.
Το σχέδιο της CEA προβλέπει δύο φάσεις ανάπτυξης. Η πρώτη φάση, που εκτείνεται έως το 2035, θα απαιτήσει 1,91 τρισεκατομμύρια ρουπίες, ενώ η δεύτερη φάση, που ολοκληρώνεται το 2047, θα χρειαστεί 4,52 τρισεκατομμύρια ρουπίες. Οι επενδύσεις αυτές αφορούν όχι μόνο την κατασκευή φραγμάτων και μονάδων παραγωγής, αλλά και την ανάπτυξη ενός εκτεταμένου δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε η παραγόμενη ισχύς να φτάνει με ασφάλεια στα μεγάλα αστικά κέντρα και βιομηχανικές περιοχές της χώρας.
Η CEA σημειώνει επίσης ότι στο σχέδιο περιλαμβάνονται έργα που έχουν ήδη ανατεθεί σε κρατικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όπως οι NHPC, NEEPCO και SJVN, με αρκετά από αυτά να βρίσκονται ήδη στο στάδιο της υλοποίησης ή του σχεδιασμού.
Η υδροηλεκτρική ενέργεια θα ενισχύσει την προσπάθεια απεξάρτησης της Ινδίας από τα ορυκτά καύσιμα
Η πρωτοβουλία αυτή εντάσσεται στον ευρύτερο στόχο της Ινδίας να μειώσει την εξάρτησή της από τα ορυκτά καύσιμα, επιδιώκοντας να επιτύχει 500 GW παραγωγικής ικανότητας από μη ορυκτές πηγές έως το 2030 και να καταστεί ουδέτερη ως προς τον άνθρακα έως το 2070.
Η αξιοποίηση της υδροηλεκτρικής ενέργειας του Βραχμαπούτρα θεωρείται κρίσιμη για την επίτευξη αυτών των στόχων, καθώς συνδυάζει ανανεώσιμη παραγωγή, ενεργειακή ασφάλεια και περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Παράλληλα, η επένδυση αναμένεται να δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας, να ενισχύσει την τοπική ανάπτυξη και να αναβαθμίσει τις υποδομές στις απομακρυσμένες περιοχές της βορειοανατολικής Ινδίας.
Συνολικά, το σχέδιο της CEA σηματοδοτεί μια στρατηγική στροφή της Ινδίας προς την αποκεντρωμένη και πράσινη παραγωγή ενέργειας, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τις γεωπολιτικές προκλήσεις που συνδέονται με τα σύνορα Ινδίας-Κίνας και τη διαχείριση των υδάτινων πόρων της περιοχής.
Διαβάστε ακόμη
