Ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον καταγράφει η Ιαπωνία για έργα αποθήκευσης ενέργειας μέσω μπαταριών (Battery Energy Storage Systems – BESS), καθώς η αυξανόμενη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας και οι συχνές περικοπές ισχύος λόγω του κατακερματισμένου δικτύου μεταφοράς δημιουργούν ανάγκη για ευέλικτες λύσεις. Ωστόσο, οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στο σύστημα δημοπρασιών ισχύος απειλούν να περιορίσουν την ελκυστικότητα της αγοράς.
Από τον Δεκέμβριο του 2023 έχουν ανακοινωθεί επενδύσεις ύψους τουλάχιστον 2,6 δισ. δολαρίων σε έργα αποθήκευσης, σύμφωνα με υπολογισμούς του Reuters. Ενδεικτικά, η ιαπωνική εταιρεία ακινήτων Hulic ανακοίνωσε δαπάνη 677 εκατ. δολ. τον Ιανουάριο, ενώ ο όμιλος Sumitomo έχει δεσμεύσει 1,3 δισ. δολ. για έργα που βρίσκονται ήδη σε φάση ανάπτυξης, σύμφωνα με το Reuters.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σχέδιο της Gurin Energy, η οποία σε συνεργασία με τη γαλλική TotalEnergies (μέσω της θυγατρικής Saft) προχωρά σε επένδυση 91 δισ. γιεν (περίπου 618 εκατ. δολ.) για την κατασκευή μπαταρίας αποθήκευσης 1 GWh στη Φουκουσίμα. Το έργο, που θα περιλαμβάνει περίπου 200 αυτόνομες εγκαταστάσεις τύπου «κοντέινερ», αναμένεται να ξεκινήσει το 2028 με δυνατότητα διπλασιασμού της χωρητικότητας.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας (METI), οι αιτήσεις σύνδεσης στο δίκτυο για έργα αποθήκευσης έφτασαν τα 113 GW στο οικονομικό έτος που έληξε τον Μάρτιο – σχεδόν τριπλάσιες σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Παρά την εκρηκτική αυτή αύξηση, η πραγματική εγκατεστημένη ισχύς BESS παραμένει χαμηλή: μόλις 0,23 GW τον Μάρτιο, έναντι 75 GW στην Κίνα και σχεδόν 26 GW στις ΗΠΑ.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η Ιαπωνία θα μπορούσε να φτάσει περίπου τα 4 GW αποθήκευσης με επενδύσεις της τάξης των 6 δισ. δολ. τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, τα σχέδια της κυβέρνησης να μειώσει την προσφερόμενη ισχύ αποθήκευσης στις δημοπρασίες LTDA από 1,7 GW σε 800 MW, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει τη συμμετοχή φυσικού αερίου (στα 3 GW) και πυρηνικής ενέργειας (1,5 GW), προκαλούν ανησυχία.
Επιπλέον, η αύξηση της ελάχιστης διάρκειας αποθήκευσης από 3–6 ώρες σε 6 ώρες θεωρείται από τις εταιρείες εμπόδιο, καθώς απαιτεί περισσότερη γη και νέες άδειες σύνδεσης. «Οι αλλαγές αυτές ίσως καταστήσουν δύσκολη τη συμμόρφωση και αποθαρρύνουν νέες επενδύσεις», τονίζει ο Kentaro Ono της Eku Energy.
Όπως προειδοποιεί η Renewable Energy Institute, αντί να διευκολύνουν τη μετάβαση σε καθαρή ενέργεια, οι αλλαγές «μπορεί να διατηρήσουν τις υφιστάμενες πηγές ενέργειας εις βάρος της αποθήκευσης». Έτσι, η Ιαπωνία καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στην ενεργειακή ασφάλεια, την προσέλκυση επενδυτών και την επίτευξη των κλιματικών της στόχων.
Διαβάστε ακόμη
