Η πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση για το υδρογόνο από την πλευρά του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της δημιουργίας αγοράς υδρογόνου στην Ελλάδα, ξεκαθαρίζοντας το τοπίο για την παραγωγή του, ενσωματώνοντας μεγάλο μέρος της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας. Ωστόσο, εγείρονται ερωτήματα, όπως το τι θα γίνει με τους μεγάλους αγωγούς. Με άλλα λόγια, το θεσμικό πλαίσιο δεν καλύπτει προς το παρόν τα σχέδια για μεταφορές μεγάλων ποσοτήτων υδρογόνου. Επίσης, δεν ρυθμίζει το ζήτημα της ύπαρξης μεταφορέων. Για αυτά τα ζητήματα υπάρχουν, σύμφωνα με πληροφορίες, διαβουλεύσεις στο ΥΠΕΝ με σκοπό να υπάρξει ένα πλαίσιο ρυθμίσεων, πριν το τέλος του έτους, που θα τα αποσαφηνίζει.
Είναι γνωστό πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο εναλλακτικές λύσεις για τη μεταφορά υδρογόνου προς τη Βόρεια Ευρώπη. Η πρώτη είναι ο Νοτιοανατολικός Διάδρομος, μέρος του οποίου είναι ο ελληνο-βουλγαρικός διάδρομος υδρογόνου, ο οποίος διασχίζει τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Τσεχία. Η δεύτερη επιλογή που εξετάζεται είναι ο ελληνο-ιταλικός διάδρομος υδρογόνου, που καταλήγει στη Γερμανία μέσω Ιταλίας και Αυστρίας. Project που συγκαταλέγεται στον επικαιροποιημένο κατάλογο Εργων Κοινού (Ευρωπαϊκού) Ενδιαφέροντος (PCI ), ο οποίος αναμένεται συντομα να εγκριθεί από την Ε.Ε.
Πάντως, όπως έχει αναφέρει το energygame.gr, ένα σημαντικό ζήτημα που απασχολεί την αγορά είναι το γεγονός πως δεν υπάρχουν πολλές βιομηχανίες που να βρίσκονται δίπλα σε αγωγούς αερίου, πόσο μάλλον σε αγωγούς dedicated για τη μεταφορά υδρογόνου. Θεωρητικά, οι μονάδες παραγωγής του θα μπορούσαν να εγχέουν στο δίκτυο κατανάλωσης το παραγόμενο υδρογόνο, αλλά δεν υπάρχουν μελέτες για κάτι τέτοιο. «Άρα η εικόνα είναι πως το υδρογόνο στην Ελλάδα, εάν δεν έχει εξαγωγικό χαρακτήρα, δεν είναι βιώσιμο», αναφέρουν πηγές της αγοράς.
Παρόλα αυτά, η χώρα μας βρίσκεται στο χάρτη του ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, σε ό,τι έχει να κάνει με τον συγκεκριμένο τομέα. Αυτό φάνηκε από πέρσι, όταν η Γερμανία εκδήλωσε το ενδιαφέρον της, με το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών και Κλιματικής Δράσης της Γερμανίας μάλιστα να τονίζει τον περασμένο Μάρτιο πως η χώρα μας μπορεί να γίνει ένας από τους σημαντικότερους παραγωγούς υδρογόνου. Η επιτυχής εφαρμογή σχετικών υποδομών σε ολόκληρη την Ε.Ε. θα διευκολύνει τον ρόλο της Ελλάδας, ως κόμβου μεταφοράς, συμπέρανε πρόσφατη μελέτη της Ricardo για το πράσινο υδρογόνο. Μεταξύ των διαπιστώσεων της έρευνας είναι πως το 2050 μπορεί να χρειαστεί να παραχθούν έως και 50 TWh/έτος για εγχώριες ανάγκες. Με βάση το επίπεδο διείσδυσης των μονάδων ΑΠΕ και των υποδομών, μπορούν να παραχθούν έως και 140 TWh υδρογόνου. Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, πως παρά το γεγονός ότι η Γερμανία φαίνεται να μεταφέρει χρονικά τους στόχους που έχει θέσει για το υδρογόνο, δεν παύει να διατηρεί τις επαφές με την Ελλάδα (ΔΕΣΦΑ, ΥΠΕΝ).
Διαβάστε ακόμη
