Ως ένα θετικό στοιχείο κρίνεται η δυνατότητα αντικατάστασης του εξοπλισμού ενός φωτοβολταϊκού. Δεδομένου ότι στη χώρα μας βρίσκονται συστήματα τοποθετημένα πριν 20 χρόνια, με την πτώση της απόδοσης τους να κυμαίνεται περίπου στο 20%, προφανώς είναι κάτι που θα απασχολήσει τους παραγωγούς στο μέλλον και είναι σωστό να υπάρχει η μέριμνα έτσι ώστε να μην χρειαστεί παραγωγοί να εγκαταλείψουν ένα σύστημα για να ξεκινήσουν ένα νέο έργο κάπου αλλού. Πάντως, για την ώρα δεν υπάρχει κινητικότητα για αντικατάσταση εξοπλισμού. Ο λόγος είναι ότι σε περίπτωση ριζικής ανανέωσης του εξοπλισμού, θα χάνουν τα φωτοβολταϊκά συστήματα τη λειτουργική ενίσχυση.
Ο Σύνδεσμος Παραγωγών Ενέργειας με φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ) ζητά την αναθεώρηση της πρόσφατης νομοθετικής ρύθμισης, επισημαίνοντας πως «με την ριζική ανανέωση του εξοπλισμού ενός Φ/Β σταθμού δεν μεταβάλλεται η εγκατεστημένη ισχύς του. Η ριζική ανανέωση του εξοπλισμού ενός Φ/Β πάρκου, οικονομικά δεν είναι δωρεάν. Έχει εσφαλμένα «καλλιεργηθεί» η εντύπωση πως όσοι παραγωγοί ανανεώνουν ριζικά τον εξοπλισμό του Φ/Β σταθμού τους, έχουν μόνο όφελος από την αύξηση της απόδοσης του. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει».
Επίσης, αναφέρει «ότι στις περιπτώσεις ριζικής ανανέωσης λόγω πτώσης της απόδοσης του εξοπλισμού έως 30% σε σχέση με τη τελευταία 5ετία, το ισχύον θεσμικό πλαίσιο προβλέπει τη δυνατότητα παράτασης της Άδειας Παραγωγής ανά πενταετία (αυτονοήτως εξυπακούεται και της εξαίρεσης ή απαλλαγής από αυτήν), όπως ορίζεται στο άρθρο 18 της ΥΑ ΔΑΠΕΕΚ/114746/4230/2020. Τούτο αποτελεί σαφή ένδειξη ότι ο νομοθέτης επιθυμεί την 3 ανανέωση του εξοπλισμού πριν μάλιστα αυτός απαξιωθεί και μειωθεί η απόδοση του πάνω από 30% ή καταστεί λειτουργικός κάτω του 70%. Άλλωστε οι ΑΠΕ ήρθαν για να μείνουν στο ηλεκτρικό μίγμα και νομίζουμε πως όλοι συμφωνούμε πως αν μπορούμε να συντηρήσουμε τα υφιστάμενα έργα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναλώνουμε πρόσθετες εκτάσεις ώστε να τα αντικαταστήσουμε με νέα».
Διαβάστε ακόμη
