Το υδρογόνο θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της πράσινης μετάβασης, με τη ζήτηση να αναμένεται να αυξηθεί κατακόρυφα τις επόμενες δεκαετίες. Περίπου 60 κυβερνήσεις έχουν υιοθετήσει σχετικές στρατηγικές, ενώ ο αριθμός των προγραμματισμένων έργων ξεπερνά ήδη τα 1.500 παγκοσμίως, σε σύγκριση με περίπου 200 το 2021, μια αύξηση περίπου 600%. Για την υλοποίηση αυτών των έργων, σύμφωνα με την Έκθεση του Οργανισμού Hydrogen Council σε συνεργασία με τη McKinsey, μπορεί να χρειαστεί συνολικός επενδυτικός όγκος 680 δισ. δολαρίων έως το 2030, γεγονός που αναμένεται να προκαλέσει αυξημένη ζήτηση για ασφαλιστική κάλυψη καθώς τα έργα αυτά υλοποιούνται. Η Ευρώπη προηγείται κατά πολύ με 617 προγραμματισμένα έργα και την υψηλότερη συνολική επένδυση που έχει ανακοινωθεί, ύψους 199 δισ. δολαρίων. Αν και το δυναμικό της χρήσης του υδρογόνου είναι αναμφισβήτητο, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις που πρέπει να ξεπεραστούν. Το μέγεθος και το εύρος της οικονομίας του υδρογόνου θα εξαρτηθούν από μια σειρά παραγόντων, όπως το εξελισσόμενο πολιτικό, εμπορικό και οικονομικό περιβάλλον, καθώς και η ζήτηση. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι ρυθμιστικές αρχές έχουν να αντιμετωπίσουν το κόστος ανάπτυξης των υποδομών, ώστε να είναι δυνατή η κλιμάκωση σε ανταγωνιστικό επίπεδο σε σχέση με άλλες πηγές ενέργειας. Σε όλους τους κλάδους, τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας θα είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση των εγγενών κινδύνων του υδρογόνου. Σε αυτό το σημείο γίνεται κρίσιμος ο ρόλος του ασφαλιστικού κλάδου. Καθώς το υδρογόνο ενσωματώνεται στην παγκόσμια οικονομία, οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να αναμένουν σημαντική αύξηση της ζήτησης για κάλυψη, με την Allianz Commercial να προβλέπει ότι η ασφαλιστική αγορά για την κάλυψη έργων υδρογόνου θα αυξηθεί σε πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε ασφάλιστρα έως το 2030.
«Οι ασφαλιστικές εταιρίες έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας του υδρογόνου, διευκολύνοντας τις επενδύσεις και την καινοτομία και παρέχοντας συμβουλές και καθοδήγηση για τη διαχείριση κινδύνων. Η συνεργασία και η ανταλλαγή γνώσεων εντός του κλάδου αυτού είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη βέλτιστων πρακτικών και την απόκτηση εμπειρογνωμοσύνης. Αντιμετωπίζοντας αυτές τις πολύπλευρες προκλήσεις, ο ασφαλιστικός τομέας μπορεί να υποστηρίξει την ανάπτυξη της οικονομίας του υδρογόνου και να υποστηρίξει τη μετάβαση προς μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών», αναφέρει ο Anthony Vassallo, Global Head of Natural Resources στην Allianz Commercial.
Το υδρογόνο προσφέρει μεγάλες δυνατότητες, αλλά και προκλήσεις και κινδύνους
Παρόλο που το υδρογόνο θεωρείται πολύ ελπιδοφόρο και χρησιμοποιείται εδώ και πολλές δεκαετίες στους τομείς της χημείας και της διύλισης, συνοδεύεται από γνωστούς και πιθανούς κινδύνους, όπως πυρκαγιές, εκρήξεις και ευθραυστότητα. Η ενσωμάτωση του υδρογόνου σε άλλους βιομηχανικούς τομείς δημιουργεί νέες προκλήσεις, ενώ τα τρέχοντα έργα απαιτούν περαιτέρω ενίσχυση στη διαχείριση κινδύνων. Οι ενεργειακές εγκαταστάσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν συστήματα αποθήκευσης υδρογόνου και καύση σε υψηλές θερμοκρασίες, γεγονός που ενδέχεται να οδηγήσει σε διαρροές ή εκρήξεις. Στον τομέα των μεταφορών, εφαρμογές όπως τα οχήματα με κυψέλες καυσίμου υδρογόνου θα αντιμετωπίσουν επίσης κινδύνους ευθραυστότητας και διαρροών. Επιπλέον, οι λιμενικές αρχές, τα πρατήρια ανεφοδιασμού και οι χειριστές καυσίμων καλούνται να διαχειριστούν εύφλεκτα και κρυογονικά καύσιμα υδρογόνου, με αυξημένους κινδύνους ατυχημάτων και μόλυνσης.
«Οι εξελισσόμενες τεχνολογίες πάντα δημιουργούν προκλήσεις, όπως την αύξηση του κινδύνου σειράς απωλειών, όπου ένα κοινό σφάλμα απαιτεί την αντικατάσταση εξοπλισμού σε ένα ή περισσότερα έργα. Για παράδειγμα, μια μεγάλη μονάδα παραγωγής υδρογόνου μπορεί να περιλαμβάνει εκατοντάδες ηλεκτρολύτες, με τον ίδιο σχεδιασμό να επαναλαμβάνεται σε πολλά εργοστάσια. Τέτοιες αξιώσεις για ελαττώματα έχουν ήδη παρατηρηθεί σε ανεμογεννήτριες, με αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες για εταιρείες και ασφαλιστικές εταιρείες. Εν τω μεταξύ, καθώς η βιομηχανία υδρογόνου αναπτύσσεται, οι αλυσίδες εφοδιασμού ενδέχεται να υποστούν αυξανόμενη πίεση, με κίνδυνο περιορισμών χωρητικότητας και καθυστερήσεων στην αντικατάσταση ανταλλακτικών», προσθέτει ο Harald Dimpflmaier, Regional Head of Natural Resources στην Allianz Commercial.
Η διαχείριση και ο μετριασμός των κινδύνων είναι ζωτικής σημασίας για τα έργα υδρογόνου
Λόγω των μοναδικών ιδιοτήτων και της υψηλής αναφλεξιμότητας του υδρογόνου, η διασφάλιση της ασφάλειας σε όλη την αλυσίδα αξίας είναι ζωτικής σημασίας. Η ανάλυση των συμβάντων που σχετίζονται με το υδρογόνο δείχνει ότι οι μη ανιχνεύσιμες διαρροές μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε εκρήξεις, όπως συνέβη πέρσι σε έναν σταθμό ανεφοδιασμού υδρογόνου στη νότια Γερμανία. Ο σωστός σχεδιασμός, η τακτική συντήρηση και η επαρκής εκπαίδευση του προσωπικού μπορούν να συμβάλουν στην πρόληψη της διαφυγής εύφλεκτου υδρογόνου, ενώ οι κίνδυνοι ανάφλεξης μπορούν επίσης να μειωθούν με την εγκατάσταση των μονάδων υδρογόνου σε ανοιχτούς χώρους. Οι κίνδυνοι ευθραυστότητας μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη χρήση υλικών συμβατών με το υδρογόνο και ειδικά σχεδιασμένων ανθεκτικών επιστρώσεων. Πέραν της πρόληψης συμβάντων, οι οργανισμοί μπορούν να λάβουν μέτρα για τον περιορισμό της έκτασης των υλικών ζημιών, της διακοπής της λειτουργίας και της ευθύνης έναντι τρίτων. Τα κτίρια και οι εγκαταστάσεις πρέπει να σχεδιάζονται και να κατασκευάζονται έτσι ώστε να αντέχουν σε φυσικές καταστροφές, πυρκαγιές και εκρήξεις, και να περιορίζουν τις ζημιές σε γειτονικές ιδιοκτησίες και εξοπλισμό. Εξίσου σημαντική είναι η ύπαρξη ισχυρών συστημάτων ανίχνευσης και απομόνωσης διαρροών υδρογόνου.
Το ανθρώπινο λάθος αποτελεί επίσης έναν συχνό παράγοντα σε σοβαρές απώλειες. Οι διαδικασίες λειτουργίας, ασφάλειας, αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών και εκπαίδευσης πρέπει να ενημερώνονται τακτικά, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης σαφών και καλά δοκιμασμένων σχεδίων για την περίπτωση τυχαίων διαρροών.
«Δεδομένης της ευρείας εμβέλειας της αλυσίδας αξίας του υδρογόνου και των πιθανών χρήσεών του, οι επιπτώσεις για τον ασφαλιστικό κλάδο θα μπορούσαν να είναι εκτεταμένες, επηρεάζοντας πολλούς τομείς και κλάδους δραστηριότητας κατά την επόμενη δεκαετία. Ωστόσο, από την άποψη της έκθεσης και των πιθανών απαιτήσεων αποζημίωσης, οι κλάδοι προϊόντων όπως η Ενέργεια, οι Φυσικοί Πόροι και η Ευθύνη είναι πιθανό να υποστούν τη μεγαλύτερη επίδραση από τους κινδύνους που σχετίζονται με το υδρογόνο κατά τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια, ακολουθούμενοι από τους κλάδους της Περιουσίας και της Ναυτιλίας», εξηγεί ο Vassallo.
Διαβάστε ακόμη