Μια πρωτοποριακή επιστημονική ανασκόπηση ανέδειξε το υδρογόνο που απαντάται φυσικά στον φλοιό της Γης ως έναν τεράστιο, ανεκμετάλλευτο και δυνητικά χαμηλών εκπομπών άνθρακα ενεργειακό πόρο. Αυτό το καθαρό υδρογόνο θα μπορούσε να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της ανθρωπότητας για πάνω από 170.000 χρόνια, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το Πανεπιστήμιο του Durham και το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, αναφέρει δημοσίευμα στο earth.com.

Σε αντίθεση με το συμβατικό υδρογόνο, το οποίο παράγεται κυρίως μέσω αναμόρφωσης ορυκτών καυσίμων και ευθύνεται για το 2,4% περίπου των παγκόσμιων εκπομπών CO₂, το φυσικό υδρογόνο παράγεται μέσω γεωλογικών διεργασιών επί εκατομμύρια χρόνια. Οι κύριες οδοί σχηματισμού περιλαμβάνουν τη σερπεντινίωση (νερό που αντιδρά με πετρώματα πλούσια σε σίδηρο), τη ραδιοδιάλυση (διάσπαση μορίων νερού από ραδιενεργό διάσπαση) και την ωρίμανση οργανικού σχιστόλιθου.

Παρά το γεγονός ότι ένα μέρος του υδρογόνου καταναλώνεται από υπόγεια μικρόβια ή διαρρέει, σημαντικές συσσωρεύσεις μπορεί να εξακολουθούν να υπάρχουν. Η ανεύρεση αυτών των κοιτασμάτων απαιτεί στρατηγικές παρόμοιες με την εξερεύνηση ηλίου ή φυσικού αερίου, με έμφαση στον εντοπισμό πηγαίων πετρωμάτων, οδών μετανάστευσης και γεωλογικών παγίδων ικανών να σφραγίσουν το αέριο για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Η διατήρηση των συσσωρεύσεων υδρογόνου αποτελεί πρόκληση. Το μικρό μοριακό μέγεθος του αερίου το καθιστά επιρρεπές στη διαρροή και η μικροβιακή κατανάλωση μπορεί να μειώσει τα αποθέματα. Ωστόσο, οι υψηλές θερμοκρασίες, η αλατότητα και τα χαμηλά θρεπτικά συστατικά σε ορισμένους ταμιευτήρες μπορούν να επιβραδύνουν τη μικροβιακή δραστηριότητα.

Σε αντίθεση με ορισμένους ισχυρισμούς, η μελέτη υποδηλώνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του προσβάσιμου υδρογόνου πιθανότατα προέρχεται από τον ηπειρωτικό φλοιό και όχι από τον μανδύα της Γης. Τα υποσχόμενα γεωλογικά περιβάλλοντα περιλαμβάνουν αρχαίους κρατόνους, ηφαιστειακές ζώνες, ρηξιγενείς λεκάνες και ιζηματογενή στρώματα με ρήγματα. Παραδείγματα από τον πραγματικό κόσμο περιλαμβάνουν τυχαία ευρήματα υδρογόνου στο Μάλι, το Κάνσας, τη Νότια Αυστραλία και τα Πυρηναία.

Οι ερευνητές έχουν ιδρύσει μια εταιρεία, την Snowfox Discovery Ltd., για να συνεχίσει την εξερεύνηση και να αναπτύξει τεχνολογίες για τον εντοπισμό και την εξόρυξη του φυσικού υδρογόνου. Η στρατηγική τους περιλαμβάνει γεωφυσικές έρευνες, γεωχημικές αναλύσεις και δοκιμές της ακεραιότητας του ταμιευτήρα και της μικροβιακής δραστηριότητας.

Εάν επιτύχει, το φυσικό υδρογόνο θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως κλιμακούμενη και καθαρότερη εναλλακτική λύση στο μπλε και πράσινο υδρογόνο, μειώνοντας την πίεση στα συστήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ωστόσο, η εξόρυξη πρέπει να γίνεται με υπευθυνότητα, αποφεύγοντας τις περιβαλλοντικές ζημιές που συνδέονται με την ανάπτυξη ορυκτών καυσίμων.

Καθώς αυξάνεται η παγκόσμια ζήτηση για απεξαρτημένη από τον άνθρακα ενέργεια, το κρυμμένο υδρογόνο της Γης θα μπορούσε να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια, προσφέροντας μια μοναδική σύγκλιση γεωλογίας και βιώσιμης καινοτομίας.

Διαβάστε ακόμη