Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) θέλει να κατασκευάσει ένα εργοστάσιο φωτοβολταϊκών στο διάστημα για να μειώσει την εξάρτηση από μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο οργανισμός επιδιώκει αυτό το τολμηρό σχέδιο στο πλαίσιο του προγράμματος Solaris, προκειμένου να επιτύχει τον στόχο της Ευρώπης να γίνει ουδέτερη ως προς τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2050. Αν και το έργο βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα, η ESA λέει ότι θα έχει αναπτυχθεί πλήρως μέχρι το 2035, σύμφωνα με το in.mashable.com.

Σε επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε στις 17 Απριλίου ο ESA δήλωσε ότι έχει αρχίσει να θέτει τις βάσεις για την ανάπτυξη δορυφόρων που θα αξιοποιούν τη δύναμη του ήλιου.

Πώς θα λειτουργεί ο διαστημικός σταθμός

Η ιδέα είναι ο διαστημικός σταθμός να συλλαμβάνει την ενέργεια του ήλιου, να τη μετατρέπει σε ραδιοκύματα και να τα μεταδίδει ασύρματα σε επίγειους σταθμούς στη Γη. Τα κύματα αυτά θα μετατρέπονται στη συνέχεια σε ενέργεια για διανομή στο ενεργειακό δίκτυο. Αυτό θα εξασφαλίσει συνεχή παροχή ενέργειας, καθώς οι δορυφόροι σε τροχιά δεν θα επηρεάζονται από τη νεφοκάλυψη ή άλλες ατμοσφαιρικές συνθήκες.

Αν αυτό το σχέδιο ακούγεται περίπλοκο, υπάρχει ένας άλλος σχετικά απλούστερος τρόπος παραγωγής ενέργειας. Ο άλλος τρόπος είναι η χρήση μεγάλων κατόπτρων στο διάστημα που θα αντανακλούν το ηλιακό φως σε υπάρχοντα φωτοβολταϊκά πάρκα στη Γη και θα τους επιτρέπουν να συνεχίσουν να παράγουν ενέργεια ακόμη και σε περιόδους που τα επίπεδα φυσικού φωτισμού είναι χαμηλά.

Σύμφωνα με την ESA, ο σχεδιασμός των ανακλαστήρων έχει λιγότερες τεχνικές προκλήσεις από την ιδέα των ραδιοσυχνοτήτων και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη δοκιμή τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται σε αστερισμούς ηλιακής ενέργειας ραδιοσυχνοτήτων.

Όσον αφορά τις προκλήσεις με το τελευταίο, υπάρχουν πολλές. Η πρώτη από αυτές είναι το τεράστιο μέγεθος των αστερισμών, οι οποίοι αναμένεται να έχουν διάμετρο εκατοντάδων μέτρων ή και χιλιομέτρων. Μια άλλη σημαντική πρόκληση είναι η συναρμολόγηση, η συντήρηση και η λειτουργία του αστερισμού με παράλληλη προστασία του από τα υπάρχοντα διαστημικά σκουπίδια σε χαμηλή γήινη τροχιά.

Όμως, ο Sanjay Vijendran, επικεφαλής της ESA για την πρωτοβουλία Solaris, πιστεύει ότι οι προκλήσεις που σχετίζονται με έναν διαστημικό σταθμό παραγωγής ηλιακής ενέργειας φαίνονται εφικτές. Είπε ότι οι προκλήσεις φαίνονται πλέον αντιμετωπίσιμες χάρη στα επαναχρησιμοποιήσιμα συστήματα εκτόξευσης χαμηλού κόστους και στις προόδους στη ρομποτική, στις τεχνολογίες εξυπηρέτησης σε τροχιά και στην ασύρματη μετάδοση ενέργειας.

Το σχέδιο δραστηριότητας Solaris της ESA αναφέρει ότι ένας επιδεικτικός φορέας σε τροχιά θα είναι έτοιμος έως το 2030, ενώ ένα σύστημα παραγωγής ενέργειας σε εμπορική κλίμακα θα εκτοξευθεί έως το 2035.

Ωστόσο, όλα αυτά θα είναι δυνατά μόνο όταν η Ευρώπη λάβει μια τεκμηριωμένη απόφαση σχετικά με αυτό μέχρι το τέλος του 2025. Σύμφωνα με την ESA, έχει επιταχύνει τη διαδικασία φέρνοντας σε επαφή τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τους προμηθευτές ενέργειας και τις διαστημικές εταιρείες για να διερευνήσουν τη σκοπιμότητα του έργου, προκειμένου να πείσουν τις κυβερνήσεις.