Η πρόθεση των Eυρωπαίων κατασκευαστών ανεμογεννητριών να «καρπωθούν τα οφέλη» των υφιστάμενων τεχνολογικών πλατφορμών δεν σημαίνει ότι δεν θα συνεχίσουν το έργο έρευνας και ανάπτυξης (Ε&Α) και «δεν θα εξετάσουν παράλληλα τις μελλοντικές γενιές ανεμογεννητριών», δήλωσε στο Recharge ο επικεφαλής της RWE για την υπεράκτια αιολική ενέργεια Τόμας Μισέλ.
Στον τομέα της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, οι ισχυροί κατασκευαστές, όπως η Vestas της Δανίας, έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι σχεδιάζουν να κάνουν παύση στην τρέχουσα ονομαστική ισχύ των 15 ή 16 MW για να διασφαλίσουν ότι θα επωφεληθούν από τις επενδύσεις που έχουν γίνει για την ανάπτυξη της πιο πρόσφατης πλατφόρμας τουρμπίνας και των εγκαταστάσεων κατασκευής.
Οι Κινέζοι ανταγωνιστές την ίδια στιγμή έχουν ανακοινώσει υπερμεγέθεις μηχανές για αιολική ενέργεια στη θάλασσα της τάξης των 18 έως 22 MW, απειλώντας να διαταράξουν την πιο αργή εξέλιξη των μεγεθών των ανεμογεννητριών στην Ευρώπη.
Σε ερώτηση του ποια στρατηγική είναι πιο βιώσιμη, ο Μισέλ σε συνέντευξή του στο συνέδριο και την έκθεση WindEurope στο Μπιλμπάο την περασμένη εβδομάδα δήλωσε: «Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές έχουν υποστεί εμπορικές πιέσεις τα τελευταία χρόνια και η απόφαση να αποκομίσουν οφέλη από μια τεχνολογική πλατφόρμα, η οποία θα διαρκέσει περισσότερο, είναι κατανοητή. Ποια θα είναι η σωστή στρατηγική στο τέλος, θα το δείξει ο χρόνος. Όμως οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές θα συνεχίσουν ακόμη το έργο τους στην Ε&Α και θα εξετάσουν παράλληλα τη μελλοντική τεχνολογία και τις μελλοντικές γενιές τουρμπινών».
Ωστόσο, ο Μισέλ προειδοποίησε ότι τα μεγαλύτερα εξαρτήματα των τουρμπινών συνοδεύονται πάντα από προκλήσεις όσον αφορά την υποδομή.
Ήδη για την τρέχουσα γενιά υπεράκτιων ανεμογεννητριών, αναμένεται συμφόρηση στα πλοία εγκατάστασης προς το δεύτερο μισό της δεκαετίας, καθώς οι φιλοδοξίες για υπεράκτια αιολικά αυξάνονται σε όλο τον κόσμο. Πλοία για ανεμογεννήτριες της τάξης των 20MW δεν κυκλοφορούν ακόμη στην αγορά.
Κινεζικά εξαρτήματα
Όσον αφορά μια πιθανή χρήση κινεζικών υπεράκτιων ανεμογεννητριών, ο COO της RWE δήλωσε ότι η εταιρεία του συνεργάζεται στενά με την ευρωπαϊκή αλυσίδα εφοδιασμού, αλλά συζητά επίσης τις «προκλήσεις που έχουμε με την αλυσίδα εφοδιασμού που είναι τεταμένη, δεδομένων των στόχων κατασκευής και των όγκων που χρειαζόμαστε για να το κάνουμε αυτό».
«Ως εταιρεία, διευρύνουμε – από την άποψη της διαχείρισης κινδύνου – την αλυσίδα εφοδιασμού μας για να την απελευθερώσουμε από κινδύνους. Και στα ανταλλακτικά αυτό σήμαινε επίσης στο πρόσφατο παρελθόν ότι εξασφαλίσαμε ανταλλακτικά εκτός Ευρώπης».
Ενώ η γερμανική εταιρεία κοινής ωφέλειας δεν έχει επιλέξει κινεζικές τουρμπίνες, έχει εξασφαλίσει άλλα εξαρτήματα εκτός Ευρώπης.
Άλλοι κατασκευαστές, όπως η Statkraft, έχουν ήδη μιλήσει πιο ανοιχτά και δήλωσαν ότι θα εξέταζαν το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσουν κινεζικές τουρμπίνες και στην Ευρώπη (και σε άλλα μέρη του κόσμου), εφόσον πληρούν ορισμένα κριτήρια.
Σε κάθε περίπτωση, η RWE πρέπει να διασφαλίσει ότι θα αποκτήσει όλο τον εξοπλισμό που χρειάζεται, και μάλιστα εγκαίρως, για τα τεράστια σχέδια επέκτασης της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας.
Η εταιρεία έχει ως στόχο να τριπλασιάσει (αναλογικά) τις υπεράκτιες αιολικές δραστηριότητές της από τα σημερινά 3,3 3 GW σε 10 GW έως το 2030 και έχει προβλέψει επενδύσεις ύψους 20 δισ. ευρώ (21,6 δισ. δολάρια), από τις συνολικές προγραμματισμένες δαπάνες ύψους 55 δισ. ευρώ.
